Cinema do Mar

/en /por
Esta edición xaponesa do novo disco de Carlos (aparecida a mediados de xullo) inclúe temas de bandas sonoras ( The Mission, The Godfather, Barry Lyndon) e algunhas versións de temas clásicos (como a do bolero ou a do adaxo do Concierto de Aranjuez, que xa tocara en Castrelos o pasado ano). Xa me presta telo!!!

En Xapón

/en /por

Salvador Rodríguez adoita ofrecernos cada domingo no Estela unhas magníficas reportaxes, un xénero cada vez menos frecuentado na prensa. Hoxe publica unha excelente e documentadísima sobre a presenza da música galega en Xapón. Sen caer en tópicos nin en grandilocuencias, tan frecuentes cando falamos da nosa proxección internacional, debulla a presenza dende hai anos no país do sol nacente de Milladoiro, Luar na lubre, a Real Banda e Cuchús Pimentel.

A reportaxe informa tamén da xira que Carlos Núñez está realizando. Fedellando na web atopei noticia da estrea de Mar adentro e da edición en Xapón dun novo cedé do noso gaiteiro máis internacional (do que a reportaxe xa daba algunha noticia): Cinema do Mar. Espléndidas noticias para a nosa industria cultural.

Vellas Maxestades

/1 Comentario/en /por
A verdade é que eu sempre fun dos Boíños. Sen embargo, impresiona a forza desta foto recente das Vellas e Satánicas Maxestades que acaban de iniciar a nova xira. Aquí pódese gozar de balde de catro das cancións do novo cd, A Bigger Band, que sairá á venda o 5 de setembro. Unha gozada.

Milladoiro, 25

/en /por
Onte no Interceltico, a pesar do relente da nortada e das esperas interminables, rendémonos diante do clasicismo de Milladoiro. Despois de vinte e cinco anos de traxectoria manteñen a frescura e non se dobregan ao ditados das modas e do comercialismo coiuntural. Recomendo o último disco, unha escolma espléndida, alén de incluír un tema novo (“Mourindade”). MIlladoiro nunca defrauda.

Mariza transparente

/1 Comentario/en /por


Transparente

Volve Mariza con Transparente. Un terceiro álbum onde se volve renovar o fado do fado. Gusto de “Recusa” e de dúas versións de temas de Carlos do Carmo, “Transparente” e “Duas lágrimas de orvalho”. Escoitando este disco formidable do fado maior, quen dixo que coa música a alma non pode chegar a doer?

Magic time

/1 Comentario/en /por
Teño xa do trinque o disco novo do grande león de Belfast. Esta é unha querenza de vello que nunca decepciona. Recoméndoo.

Lamatumbá

/2 Comentarios/en /por


Lamatumba

Pedro Feijoo, o baixo de Lamatumbá, é o autor de Viva o furremol, un libro que publicaremos proximamente, onde se desmiuza desde dentro o mundo da música popular en Galicia. Hoxe, despois de revisar outra vez as probas, conclúo que se o sistema literario galego é complexo e difícil, dedicarse aquí á música é unha proeza para xente afouta. A de Lamatumbá tenche un talento especial con folgos arreo e coa alma do Cuco de Velle no peito; éche ben difícil mesturar con soltura rock, samba, reggae, ska cos ritmos de verbena como fan adoito. Unha marabilla. Estes ourensáns son o mellor antidepresivo que coñezo (se tivese que escoller cal é o tema que máis me aleda do disco novo, non sabería qué dicir, todos me prestan). Este verán van dar moito que falar (o seu directo é prodixioso). Lume e festa…!!! (que boa falta fai tal como che está o panorama).

Bandas, tamén, en Pontevedra?

/en /por
Onte á noite, na presentación do libro de Silvestre tocaron Magoya Bodega e Pablo Nogueira, dous músicos e compositores tradicionais magníficos. O acto, moi emocionante e concorridísimo, serviu para facer unha denuncia pública da pretensión da Deputación Provincial de Pontevedra de montar unha escola de gaitas, baixo o sistema didáctico das bandas á escocesa de Foxo/Baltar.
Coa pretensión de apoiar á música tradicional (cunha cantidade económica importante, 90.000 euros) Louzán pode esmagar o traballo concienzudo que fan, dende hai moitos anos, os gaiteiros pontevedreses, ao tempo que perpetrar un ataque ao patrimonio inmaterial. En Arredemo dáse conta do comunicado elaborado polas asociación culturais e de música tradicional de Deza-Tabeirós que se presentará hoxe e no que, tamén, se denuncia o asunto.