TOQUE TRASHORRAS
O sábado á noite houbo que agardar oitenta longos minutos para que a ledicia do gol comparecese en Balaídos. Foi a entrada de Trashorras no campo, nese momento, a que permitiu que a súa primeira intervención fose botar unha falta, dende a banda dereita, cun toque tan preciso e ben medido que permitiu a Michu cabecear á escuadra con enorme facilidade. Un gol, unha xogada gañadora a balón parado, que desfacía un nobelo moi ben tecido, ata entón, polo colista diante dun Celta moi disperso e un pouco pasota. Murcia recuncou co seu tan exitoso esquema de dous dianteiros e dous extremos, dándolle entrada no medio centro a Oubiña. Se desta volta o seu esquema non funcionou coa eficacia doutras ocasións, se debeu a que foron outros os xogadores que o ensaiaron. Nin Maris nin Ghilas (que substituíu a Dinei, lesionado xa nos dez primeiros minutos) souberon en momento ningún moverse nin colocarse ao ritmo que sinalaban os extremos e laterais nin aproveitar as clarísimas oportunidades proporcionadas polos desbordes e centros de Dani Abalo, onte, con moita diferenza, o mellor xogador sobre a lameira. Ocasións malogradas polos dous dianteiros celestes que, durante o comezo da segunda parte, cando o Celta comezou a apretar, fixeron temer á bancada polo propio resultado, xa que apuparon aos mozos sevillistas a realizar un par de contragolpes con finalizacións notables, salvadas in extremis por san Notario. Porén, as entradas, avanzada a segunda parte, de Michu –substituíndo a Borja Oubiña, quen ao longo do encontro demostrou estar aínda lonxe do seu mellor punto– e logo de Trashorras (que saíu por un Óscar Díaz, antonte pouco afortunado) liquidaron as posibilidades dos filiais que tras o primeiro gol galego se foron derrubando. O segundo gol dos nosos, xa case co tempo vencido (cando a bancada celebraba a manciña do Barsa anunciada no marcador), naceu dunha contra pola esquerda levada por Roberto Lago e Ghilas que o arxelino transformou en gol, grazas a unha parede desequilibrante de Trashorras. A entrada fulgurante do de Rábade, obrigado polo esquema táctico do adestrador a estar máis tempo no banco dos suplentes ca no terreo de xogo, demostra que no fútbol apenas dous toques precisos abondan para darlle sentido a este fermoso xogo colectivo. O sábado en Balaídos a calidade de dous futbolistas galegos, Dani Abalo e Roberto Trashorras, transformou un encontro aburrido e envurullado nunha vitoria decisiva que permite ao Celta continuar seguro a súa traxectoria cara o territorio dos soños, que se enxerga cada vez con maior claridade. Cun chisco de fortuna este Celta pode completar unha esperanzadora primeira volta.