Campo do Fragoso LXIV

MAL COMEZO
Tras as boas sensacións da pretempada tiñamos fundadas esperanzas en que este Celta refundado na concursal comezaría a liga de forma ilusionante e axiña nos faría esquecer dous anos de pesadelo. Porén, este Celta do trinque (no que só permanecen dous xogadores da tempada pasada no primeiro equipo titular, o capitán Rubén e o medio centro destrutor Rosada) amosouse aínda moi inmaduro e absolutamente incapaz de superar a un equipo tan ben estruturado como o Girona, o recén ascendido que noqueou na fase de ascenso ao Pontevedra e permaneceu invito na pasada tempada regular de 2º B. Foron os cataláns un óso demasiado duro de roer para un equipo aínda en construción, como é o de Pepe Murcia, máis obsesionado por manter o axuste do seu debuxo táctico e o control do xogo ca en procurar situacións de vantaxe e de perigo na área rival. Dende o inicio, os de Raúl Agné agardaron polos celestes diante da frontal da súa área onde, coa excepción dun par de internadas polas bandas dun magnífico e descarado Dani Abalo (o canteirán foi o mellor dos célticos) e dunha moi boa galopada de Óscar Díaz, finalizaban as lentísimas combinacións dirixidas dende o centro por Trashorras, o único mediocampista dos nosos con certa capacidade creativa. Unha e outra vez as tenues subidas celestes quedaban afogadas alí pola intensidade defensiva catalana que aproveitaba as súas recuperacións para despregar perigosos e veloces contraataques que supuxeron un par de clarísimas oportunidades malogradas in extremis por Notario, o novo gardarredes céltico. Tras a reanudación, apenas variou este panorama ata que no minuto dezaoito un erro fatal nun despexe dentro da área celeste de Óscar Díaz facilitou que o Girona marcase a pracer o seu gol. Entón, Pepe Murcia non soubo reaccionar; desconcertado agardou un cuarto de hora para introducir, entón á desesperada, toda a súa artillaría ofensiva, un feito que apenas intimidou a un Girona xa cada vez máis seguro e dominador do partido. Ademais do sabor agre desta primeira derrota e da preocupante incapacidade rematadora amosada por todos os novos atacantes celestes (tanto Ghilas, David como Dinei estiveron a un baixo nivel), o encontro deixou algunha escintilación de esperanza, sobre todo polo bo comportamento dos dous centrais galegos (Rubén e Noguerol estiveron impecables) e polo perigo creado por Dani Abalo na súa banda, ao que contribuíu o seu bo entendemento con Trashorras. Agardabamos moito máis. Un pobrísimo balance para un mal comezo do proxecto de Pepe Murcia.

A completísima reportaxe fotográfica do partido é de Javicelta. Obrigado.

O tren entre a néboa

No artigo da semana falo da visita de Zapatero a Galicia e da chegada do AVE da meseta e do tren rápido do Eixo Atlántico. Recomendo o espazo web do enxeñeiro Xosé Carlos Fernández Díaz que fai un seguimento detalladísimo sobre estas obras e sobre a situación do ferrocarril en Galicia. Sobre a mesma cuestión é interesante a entrevista que La Voz de Galicia conseguiu facer a Zapatero. O presidente, nunhas declaracións prudentísimas (nas que subxace a súa necesidade de contar cos dous votos do BNG para aprobar os orzamentos de 2009), enuncia o que será, a partir da agora, a doutrina oficial sobre o calendario do AVE galego:

Todas las opciones técnicas se están contemplando, las entradas a las grandes ciudades exigen también un gran compromiso técnico, pero hoy la ingeniería resuelve casi todas las dificultades. El mensaje es que Galicia va a tener alta velocidad en toda su red de ciudades. Los ciudadanos pueden ver las obras, ver los túneles, el movimiento de tierras, en todos los tramos prácticamente se está produciendo. Nos queda y estamos en la fase de estudio de impacto ambiental para la conexión directa con Vigo, licitaremos todo lo que es la conexión con el centro en el 2009 y a partir de ahí vamos a todo ritmo posible y cuanto antes lleguemos, mejor será.

Ao que engade:

El problema es que los plazos son técnicos y los Gobiernos no debemos hacer una presión política a los técnicos en obras de gran complejidad. El tramo Ourense-Santiago tiene 30 viaductos y 35 túneles. Lo importante es que hay disponibilidad financiera y compromiso político. A partir de ahí tenemos que dejar un espacio a la ingeniería para que establezca sus plazos. No debemos presionarles, porque saben que tienen que hacer las cosas cuanto antes, pero bien.

É dicir: para Zapatero o calendario galego do AVE depende da eficacia dos enxeñeiros e da nosa complexidade orográfica. Un discurso que coñecemos moi ben os galegos…

Festas laicas

No artigo da semana felicito á concellaría de Cultura de Vigo polo seu programa de Festas verán 2008, ao tempo que aproveito para reflexionar sobre o carácter laico que deben ter este tipo de eventos e dos comportamentos das autoridades e funcionarios civís.

O fracaso da área metropolitana

No artigo da semana abordo o que entendo son as razóns do fracaso do proxecto da área metropolitana de Vigo. Creo que o cerne reside na incapacidade das forzas parlamentarias de acadar un acordo sobre a organización administrativa e política do territorio, para min, a grande revolución que precisa o país.

Lingua común

No artigo da semana propoño unha reflexión sobre o “Manifiesto por una lengua común”. Sobre a mesma cuestión recomendo a valiosa e clarificadora anotación que publica hoxe Escolar e o artigo moi intelixente de Josep Ramoneda.