An Alfaya, premio novela por entregas de «La Voz de Galicia» 2010

/en , , , /por

Foi unha satisfacción poder celebrar onte en vivo un novo premio literario de An Alfaya, unha das máis interesantes narradoras galegas do noso tempo. A súa novela Vidas cruzadas resultou gañadora do Premio de novela por entregas de La Voz de Galicia, esa feliz iniciativa que dende hai unha década recupera o folletín ou folletón como xénero literario en galego. Alédame moito este novo premio para An Alfaya, que hai semanas recibía a noticia da obtención do Premio Arcebispo San Clemente por Areaquente, unha autora que dende a súa discreción e constancia está ofrecendo unha das obras máis sólidas da narrativa actual. Desque en 1997 gañara o Premio Merlín por ¡Sireno! Sireno!, An foi desenvolvendo unha obra narrativa (comezou como autora teatral) moi diversa, tanto no seu enfoque temático (sempre atento a problemática humana), na abordaxe técnica (moi coidada, tanto na prosa coma na forma utilizada) como no público ao que se dirixía, dende os lectores autónomos deica as persoas adultas. As novelas de Alfaya sempre son interesantes, sempre sorprenden, sempre están ben montadas, sempre teñen persoanxes ben construídos, sempre deixan pegadas na nosa memoria de lectores. Alfaya, ademais, desminte con toda a súa obra, ese prexuízo do carácter da LIX como un «xénero menor» demostrando que para as narracións e as autoras de calidade non existen as fronteiras de idade do seu lectorado. As súas tres máis recentes novelas –a multipremiada A sombra descalza (unha das máis interesantes novelas da década), Illa soidade (o premio Fundación Caixa Galicia 2007) e a xa citada Areaquente– demostran a súa progresión imparable cara a unha madurez literaria moi prometedora, na que o mellor de An Alfaya aínda está por chegar. Sen dúbida que este mes de agosto, no que será publicada día a día a novela premiada onte, será o que popularice entre o grande público a unha das nosas grandes narradoras. Recomendo seguir estas Vidas cruzadas dende o primeiro de agosto, teño a certeza de que serán dunha lectura engaiolante. Beizóns, An!

«O pracer de aprender» (1992)

/en , , , , , , , , /por

«O pracer de aprender». Materiais educativos de Xerais (1992) from Manuel Bragado on Vimeo.

A historia da edición en Galicia aínda está por facer. Velaí esta peza publicitaria (hoxe chamaríamola «book-trailer», como estoutra a primeira da historia da edición en galego) que preparamos en Xerais hai dezaoito anos para presentar nos centros de Primaria e nas xuntanzas que faiamos co profesorado os materiais curriculares da reforma curricular da LOXSE. Transcorridos o tempo (fixémonos maiores neste traballo, como os mociños e mociñas do Colexio Martín Codax de Vigo que aí aparecen), vemos atrás con certa melancolía e orgullo o noso inequívo discurso galeguizador e de renovación pedagóxica, plenamente vixente. Convido a ver o vídeo de sete minutos e medio con eses ollos de escola galeguizadora.

Marcos Calveiro e Ramón Trigo na Feira do Libro de Vigo

/en , , , , /por

Marcos Calveiro e Ramón Trigo. Feira do Libro de Vigo. 7 de xullo de 2010. from Manuel Bragado on Vimeo.

Bos amigos e amigas laiábanse onte no Facebook do escaso interese que para eles está tendo a Feira do Libro de Vigo. Sen pretender contradicilos e asumindo unha decepción de fondo, que comparto con eles sobre o modelo organizativo rotineiro desta Feira do Libro, froito da profunda crise da cultura participativa en Vigo (algo que merece unha reflexión devagariño), creo que, no obstante, se desenvolveron actos moi interesantes nos que quizais eles non repararon. Velaí esta performance do escritor Marcos Calveiro e o pintor Ramón Trigo, realizada o mércores 7 de xullo, coincidindo co delirio provocado polo equipo de Del Bosque. Outrosí sucederá, con certeza, coa magnífica intervención artística da escritora Teresa Moure, prevista para este serán, que se ven presentando con enorme éxito e interese por parte do público nesta xeira de Feiras do Libro de Galicia. A evidente insatisfacción polo modelo actual das Feiras do Libro de Galicia e pola función que cumpren neste difícil momento, caracterizado pola crise da edición cultural e de autor, como pola transición cara aos soportes dixital, non deben impedir que valoremos con xusteza algunhas experiencias tan valiosas como as citadas.

O concello de Vigo rectifica, o mércores poderá presentarse «O pintor do sombreiro de malvas»

/en , , , /por

Os organizadores da Feira do Libro de Vigo acaban de facernos chegar a noticia de que finalmente será posible realizar a presentación da novela de Marcos Calveiro, O pintor do sombreiro de malvas, prevista para o mércores 7, ás 20:30 horas, xa que o concello de Vigo decidiu realizar a proxección do partido do campionato mundial de fútbol nun espazo do Castro. Xerais agradeceu as xestións realizadas polos organizadores da Feira do Libro, ao tempo qe saudou a rectificación do concello de Vigo, a promoción da lectura e o fomento do deporte e do lecer, nunca foron, nin deberán ser no futuro, incompatibles.

No acto de presentación do mércores d’ O pintor do sombreiro de malvas, novela gañadora do Premio Lazarillo 2009, acompañarán a Marcos Calveiro o editor Manuel Bragado e o ilustrador Ramón Trigo que agasallará a todos os asistentes cun debuxo. Na mesma xornada, a partir das 19:00 horas, María Reimóndez asinará exemplares do seu libro máis recente, O monstro das palabras, e do resto da súa obra. O mércores, pois, haberá posibilidade de escoller, tanto para aqueles que desexen ver ao aire libre o decisivo partido do equipo de Del Bosque, como aqueloutros que prefiran escoitar a Calveiro. Aproveitamos para expresar o noso agradecemento a todas aquelas persoas que se mobilizaron en Facebook, así como a Iago Martínez que se fixo eco da inoportuna coincidencia en Xornal de Galicia.

A pantalla xigante magoa a Feira do Libro de Vigo

/en , , , /por

O pregón de Cid Cabido abriu no serán de onte a 36ª edición da Feira do Libro de Vigo. Mágoa que na segunda xornada xa teñamos que amosar o noso disgusto: vímonos obrigados a cancelar a presentación de Sete palabras de Suso de Toro, prevista para hoxe sábado ás 20:30 horas, pola súa coincidencia coa proxección do partido de España nunha pantalla xigante na Praza de Compostela, o mesmo recinto onde se realiza a Feira do Libro. O máis delirante do asunto, non é a coincidencia do horario das presentacións e do partido (que os organizadores e editores da feira asumimos), se non o feito de que sexan a Alcaldía do concello de Vigo e a Caixavigo as entidades promotoras da concentración de seareiros nun xardín histórico, onde ademais se celebra dende hai tres décadas (durante a primeira década de xullo) a cita cultural máis veterana da cidade. Unha coincidencia non fortuíta que amosa unha falta absoluta de respecto e sensibilidade para a cultura do libro e a lectura, sen menoscabo do deterioro que esta concentración de seareiros poida provocar sobre un espazo protexido (a concentración do partido anterior, deixou a praza enlixada de botellas e plásticos, feito que non foi criticado en medio ningún). Sendo moi discutible que as institucións públicas organicen este tipo de concentracións, non teño dúbida de que existen en Vigo outros espazos máis axeitados para instalar esta pantalla xigante (ocórreseme a praza da Estrela, a praza do Rei ou os espazos aberto das instalacións portuarias), o que permitiría, ademais, o normal desenvolvemento do programa de actos da veterana Feira do Libro viguesa para aqueles cidadáns que neles quixesen participar. Se os xogadores de Del Bosque se clasifican para as medias finais, volveremos a ter o mesmo problema o vindeiro mércores 7 de xullo, cando está previsto que visiten na Feira do Libro o escritor Marcos Calveiro e o cociñeiro Benigno Campos. Este Vigo magóanos.

«Unha feliz continuidade»

/en , , , , , , /por

No artigo da semana no Faro de Vigo reflexiono, a raíz da cerimonia dos Xerais e da entrada de Bernardino na Academia, na feliz continuidade do proxecto de desenvolvemento dunha literatura nacional en galego. Unha feliz continuidade, na que haberá rupturas e modificacións froito do tempo novo que enxergamos.

Foto de Pilar Ponte, moitas grazas.

Iolanda Zúñiga, un novo horizonte

/en , , , , /por

Sen menoscabo ningún da alta calidade do discurso de Fina Casalderrey como mantedora literaria da cerimonia de entrega dos Premios Xerais 2010, nin da orixinalidade e emoción da intervención de Teresa González Costa para agradecer o Premio Merlín, os tres folios que leu Iolanza Zúñiga, tras recibir o Premio Xerais de novela por Periferia, foron memorables. As súas palabras potentes, expresadas co ritmo de rap, sinalaron simbolicamente o inicio dunha nova etapa na literatura galega. O que sucedeu onte en San Simón expresa a feminización e renovación da narrativa galega actual. Algo que debemos celebrar de forma entusiasta.

No blog de Xerais e no perfil de Facebook é onde iremos recollendo estes días toda a información xerada polo fallo destss premios.

As fotos, oportunísima, é de Pilar Ponte. Grazas, profa!