Lingua común

/en , , , /por

No artigo da semana propoño unha reflexión sobre o “Manifiesto por una lengua común”. Sobre a mesma cuestión recomendo a valiosa e clarificadora anotación que publica hoxe Escolar e o artigo moi intelixente de Josep Ramoneda.

Palabras encadeadas

/en , , /por

O anuncio da nova campaña da Secretaría de Política Lingüística é simpático, ten ritmo, déixase ver, aínda que conceptualmente seméllame frouxiño. Ben sabemos que con anuncios non se soluciona o devalar do idioma entre os mozos e mozas.

Poesía contra a ignorancia

/en , , /por

Hoxe, 17 de maio de 2008, data na que homenaxeamos a don Xosé María Álvarez Blázquez, poeta resistente e editor popular galego do Moucho, continuando a iniciativa dos Blogues pola lingua, reproducimos o poema “Deitado fronte ó mar”, de Longa noite de pedra do seu amigo o poeta Celso Emilio Ferreiro.

Lingua proletaria do meu pobo
eu faloa porque si, porque me gusta
porque me peta e quero e dame a gana
porque me sae de dentro, alá do fondo
dunha tristura aceda que me abrangue
ó ver tantos patufos desleigados,
pequenos mequetrefes sen raíces
que ó pór a garabata xa non saben
afirmarse no amor dos devanceiros,
fala-la fala nai,
a fala dos abós que temos mortos,
e ser, co rostro erguido,
mariñeiros, labregos da linguaxe,
remo e arado, proa e rella sempre.

Eu faloa porque si, porque me gusta
e quero estar cos meus, coa xente que sufren longo
unha historia contada noutra lingua.

Non falo prós soberbios,
non falo prós ruíns e poderosos,
non falo prós finchados,
non falo prós estupidos,
non falo prós valeiros,
que falo prós que aguantan rexamente
mentiras e inxusticias de cotío;
prós que súan e choran
un pranto cotián de volvoretas,
de lume e vento sobre os ollos núos.
Eu non podo arredar as miñas verbas de
tódolos que sufren neste mundo.
E ti vives no mundo, terra miña,
berce da miña estirpe,
Galicia, doce mágoa das Españas,
deitada rente ó mar, ise camiño…

Blogues polas lingua

/en , , /por

Adherímonos á rede de Blogues pola lingua e ao contido do seu manifesto. Neste momento xa hai máis de oitenta adhesións. Animo a tecer esta rede de traballo compartido en defensa da lingua de todos e todas.

Atinadísimo artigo de Anxo Lorenzo

/en /por

Recomendo moi vivamente a lectura do artigo de Anxo Lorenzo sobre “Política lingúística e ‘consenso’ en Galicia?” publicado n’ A Nosa Terra. Non hai dúbida que a actual política que defende o Partido Popular racha o pacto lingüístico acuñado hai máis de vinte anos; mais tamén é moi necesario, como salienta de forma clarificadora o profesor Lorenzo, que era imprescindible mudar o rumbo da política lingüística gobernamental (o que non supón mudar o consenso acadado, mais ben todo o contrario). Acerta de cheo Lorenzo cando clarifica os termos dese “consenso” ou “pacto”:

“O que podemos denominar como ‘pacto’, ‘consenso’ ou ‘acordo’ lingüístico confórmase mediante os contidos lingüísticos do Estatuto de Autonomía de Galicia de 1981 e da Lei de Normalización Lingüística de 1983. Cales son, ao noso entender, as características principais dese ‘pacto lingüístico’? En primeiro lugar, a cooficialidade –en Galicia, galego e castelán teñen plena igualdade xurídica–; en segundo lugar, a declaración do galego como lingua propia; en terceiro lugar, derivado do aspecto anterior, a decisión de pór en marcha un proceso institucional e social de ‘normalización’ da lingua galega, por se atopar esta en situación de desigualdade respecto do castelán; e, en cuarto lugar, o respecto polo principio de individualidade: que cadaquén utilice a lingua da súa preferencia nas comunicacións non institucionalizadas.”

Sigo crendo que o modelo de educación plurilingüe, que alicerza o decreto sobre o uso e promoción do galego no sistema educativo universitario, é hoxe a peza central do “consenso” lingüístico en Galicia. A Consellaría de Educación, mais tamén o conxunto do Goberno Galego, deberían afrontar a súa responsabilidade e impulsar neste derradeiro treito da lexislatura este pacto coa mesma convicción e a intelixencia coa que formula a súa análise o profesor Anxo Lorenzo. Son dos que cre que nesta cuestión non podemos asumir derrotismos de caste ningunha.

Galicia plurilingüe

/en , , /por

No artigo a semana propoño unha reflexión, que pretendemos continuar en vindeiras semanas, a raíz do decreto de uso e promoción do galego, sobre a necesidade dunha modelo de educación plurilingüe coma un grande consenso nacional, expresión do noso nivel de convivencia e civilizatorio.

"A represión lingüística en Galiza"

/en , , /por

Inmersos nun profundo debate sobre o futuro da lingua, acaba de chegarnos ao almacén A represión lingüística en Galiza no século XX, obra preparada pola profesora pontevedresa María Pilar Freitas Juvino. Un libro moi importante, froito da súa tese de doutoramento, sobre o que volveremos nos próximos días.

Educación plurilingüe

/en /por
Pareceume magnífica esta iniciativa, promovida dende a Universidade de Vigo, coa intención de divulgar os contidos do decreto de promoción do galego no sistema educativo non universitario e de informarsobre a Europa plurilingüe.
Este intelixente traballo en man común é o que debera ter feito hai case un ano a Consellaría de Educación e apropia Secretaría Xeral de Política Lingüística. Beizóns aos promotores.

Nova Escola Galega e o decreto do galego

/en , /por

A asemblea anual de Nova Escola Galega, o noso movemento de renovación pedagóxica que este ano cumpre o seu vinte e cinco aniversario, denunciou onte que a Consellaría de Educación estea deixando en papel mollado o decreto de uso do galego como lingua vehicular no ensino non universitario. O pronunciamento seméllame oportunísimo, sobre todo, cando fai referencia a que “non se levasen a cabo actuacións dirixidas á necesaria divulgación dos obxectivos e dos contidos do decreto entre os membros da comunidade educativa e na sociedade, en xeral”. Como tamén a súa proposta ao Goberno Galego de que este “debería estar xa nesta altura difundindo, a través de Educación, unha información “clara e transparente” ao respecto do decreto, explicando as “razóns pedagóxicas e sociais” que levaron a promulgalo e ofrecendo unha oferta de formación do profesorado en temas como planificación lingüística educativa ou didáctica do ensino en dúas linguas”.
Temos insistido que o problema do decreto de uso do galego non está nos seus contidos (dende aquí valoramos que supoñen un avance), senón na falta dunha estratexia de comunicación que vencese ás posibles resistencias, como de formación e actualización do profesorado das novs áreas e materias que se imparten agora en galego. Nese desleixo e falta de compromiso da Consellaría de Educación naceron moitas das dificultades que neste curso estamos padecendo. Razóns polas que o pronunciamento de Nova Escola Galega semella imprescindible e ben matizado.

Etiquetas: