Gardalivros anuncia a aparición dun monográfico da revista Interea sobre servizos de lectura. Moi interesante para debullar amodiño.
Esta noticia chega un pouco tarde. Cónstame que aquí hai tempo que o ven facendo algunha importante cadea de librarías. Eis a imparable deriva do comercio do libro na que estamos inmersos. Unha noticia moi interesante.
1. ¿Cómo llegó o descubrió la lectura?
2. ¿Había libros en su casa o antecedentes lectores?
3. Según su experiencia, ¿cuál es el mejor modo de adquirir el gusto por la lectura?
4. ¿Cuál fue su primer libro o su primer contacto con el acto de leer?
5. ¿El ambiente donde se lee es fundamental para que los que no leen adquieran ese gusto?
6. ¿Contribuyó la escuela o algún profesor a facilitar su hábito lector?
7. ¿Cree que se necesite de una disposición especial para ser lector?
8. ¿Cree que se deben rechazar los cánones académicos y leer lo que se nos antoje?
9. ¿Recuerda su primera visita a una librería? ¿qué papel juegan en su caso las librerías y los libreros?
10. ¿Y a una biblioteca? ¿Qué papel juegan en su caso las bibliotecas y los bibliotecarios?
11. ¿Le llevó la lectura hacia manifestaciones artísticas ajenas a la literatura o viceversa?
12. ¿La lectura y la escritura producen mejores personas?
13. ¿Escribe también? ¿La lectura, en caso afirmativo, se dio a la par que la escritura?
14. ¿Para qué le sirve leer?
15. ¿Algún libro modificó en su caso de manera determinante su percepción de la vida o de la literatura?
16. ¿Ha sentido que algún libro haya reconstruido o reparado su existencia?
17. ¿Relee libros? ¿cuáles?
18. ¿Un buen lector lee de todo?
19. ¿Cómo determina sus lecturas?
20. ¿Recuerda algún momento de su vida en que haya sido no lector?
21. ¿Diría que no hay cultura sin libros y, en este sentido, que no hay cultura si no se es lector?
22. ¿Los libros cambian el curso de la historia? ¿la historia cambia el curso de los libros?
23. ¿Qué es lo que comparte con otros de una lectura?
24. ¿Hay realmente demasiados libros?
25. ¿Todo el mundo puede ser lector?
26. ¿Cómo cree que inciden las nuevas tecnologías y soportes de comunicación en la lectura?
27. ¿Cómo vislumbra el futuro de la lectura?
28. ¿Qué tipo de biblioteca ha formado y por qué?
29. Cuando habla de lectura, qué entiende por ello
30. Se afirma que los hábitos de lectura aumentan en España. ¿Cree que dicha afirmación es cierta? ¿Cuál cree que es el concepto de lectura subyacente en los estudios de hábitos de lectura?
31. ¿Existe, para usted una finalidad, fundamental y básica de la lectura?
32. ¿Es el libro en papel el soporte fundamental de lectura? ¿Lo será en el futuro?
33. ¿Qué incidencia pueden tener en los hábitos la aparición de otros soportes?
34. Uno de los motivos generalmente señalados para no leer suele ser la falta de tiempo. ¿Cree que es el fundamental?
Despois da súa aparición hai vinte anos, reeditamos Bretaña, Esmeraldina, unha novela de máis de catro centas páxinas que supuxo un dos maiores esforzos creativos de Ferrín. Esta nova edición foi preparada por Anxo Angueira (hoxe o maior estudoso desta obra) quen se ocupou tamén da introdución e das notas ao pé. Debedora de Jack London, de Torrente Ballester ou Cunqueiro esta novela carceraria con Tagen Ata e Breteña ao fondo ten como un dos temas centrais a procura da identidade. Unha boa oportunidade para visitar esta potente espiral narrativa (ignorada, ata agora polo público e deostada por parte da crítica) que flexiona sobre o conxunto da obra do mestre Ferrín.
Para evitar a contaminación visual, a cámara municipal de Sao Paulo decidiu impedir a presenza de valados publicitarios nas rúas da cidade. O fotógrafo Tony Marco está documentando este proceso inédito de limpeza visual. Un modelo a imitar? Témome que sería moi difícil implantalo nas nosas cidades, abonda con lembrar a recente campaña das eleccións municipais.
Apenas transcorreu unha semana dende a aprobación da nova Lei da lectura e do libro que liberaliza o prezo dos libros de texto da Educación Obrigatoria (Primaria e ESO) xa coñecemos a estratexia agresiva das grandes superficies comerciais. A campaña de Carrefour non ofrece dúbida: “Libros ao custo. Se os atopas máis baratos, aboámosche dez veces a diferenza“. Quen dixo que coa nova lei na man non se podería empregar o libro de texto como reclamo publicitario? Co prezo libre, cal é o custo do libro? Temo que isto só acaba de comezar. Sempre tiven moitas dúbidas sobre a eficacia da liberalización como alternativa á política de descontos. De non poñer couto a estas prácticas das grandes superficies (quizais sexan legais, non o sei), os libreiros de proximidade (se non lles chegase en Galicia co modelo de préstamo) serán, outra vez, os máis prexudicados. Un tema que, pola súa enorme importancia para o sector do libro, seguiremos con atención.
No artigo da semana reflexiono sobre os datos proporcionados pola enquisa da OCU sobre satisfacción dos habitantes no relativo á calidade de vida das súas cidades (con especial referencia a Vigo) e sobre os retos que isto supón para o novo goberno de coalición presidido por Abel Caballero.
Na anotación anterior quedaron pendentes algunhas novidades que paga a pena reseñar:
En definitiva, semella que as mudanzas que se abren no novo Bacharelato LOE son escasas e están orientadas por unha banda a recuperar o modelo curricular LOXSE (suprimido pola contrarreforma conservadora de Aznar, do chamado “Decreto de Humanidades” que modificou os contidos da Historia e da Filosofía) e por outra a adaptalo aos requerimentos da nova Reforma Universitaria de carácter europeo (introdución da materia de “Ciencias do mundo contemporáneo” e reorganización das materias das modalidades). Haberá que agardar a estudar o contidos dos currículums das materias para saber se isto será realmente posible. Con todo, creo que hoxe os problemas da Educación en España non están nesta etapa terminal, senón nas dúas anteriores (Primaria e ESO), onde faltan aínda recursos (humanos e materiais) e onde sobra fraxilidade curricular para o tratamento da diversidade.
Onte participei nunha longa sesión de traballo na que representantes da Alta Inspección do Ministerio de Educación e Ciencia presentaron a un numeroso grupo de editores educativos as características principais dos novos currículums e da ordenación do Bacharelato que entrará en vigor a partir do curso 2008/2009.
A idea principal coa que quedei foi a intención das autoridades educativas, responsables da elaboración das ensinanzas mínimas, de deseñar un modelo de Bacharelato máis flexible e dútil e con menor carga propedéutica que o actual. Deséñase tres modalidades (“Ciencias Sociais e Humanidades”, “Ciencias e Tecnoloxía” e “Artes”, está con dúas vías, a actual de “Artes plásticas e deseño”, e unha nova, de “Artes escénicas, música e danza”). Ábrese, ademais, a posibilidade de que as CC.AA. poidan establecer novas vías nas dúas primeiras posibilidades.
Con respecto ás materias comúns das tres modalidades establécese unha nova: “Ciencias para o mundo contemporáneo”, coa finalidade de aumentar a formación científica sobre cuestións que teñan relevancia para todos o alumnado, que será, previsiblemente, impartida en 1º por profesorado das áreas de Bioloxía e Xeoloxía ou de Física e Química. Outras mudanzas nas materias comúns son a nova definición e contidos para a “Filosofía I e II” (desdobrada tamén en dúas materias: “Filosofía e Cidadanía” de 1º e “Historia da Filosofía” de 2º); o novo currículum para a “Historia” de 2º (pasará a denominarse “Historia de España”, e recuperará o currículum LOXSE, contidos do século XIX e XX); así como a desaparición de “Sociedade, Cultura e Relixión”, como alternativa a aqueles alumnos que non cursen “Relixión”. Con respecto ao ensino das linguas oficiais organízase o currículum en base a tres bloques: “Variedade dos discursos e tratamento da información”, “O discurso literario” (concibido o estudo da historia da literatura ao servizo do texto literario) e “O coñecemento da lingua”. Nas CC.AA. con lingua propia ábrese a posibilidade de traballo de estruturas lingüísticas comúns, feito que non pode supoñer a diminución do número de horas dedicado á Lengua española.
Con respecto á valoración das aprendizaxes establécese a posibilidade de que os alumnos que suspendan máis de catro materias en 1º repitan o curso completo e os que que suspendan entre 3 e 4 as repitan matriculándose doutras tantas de 2º. Nas cualificacións non poderá haber cero e desaparece o Libro escolar de Bacharelato que será substituído por un documento en papel con garantías de seguridade. Así mesmo, preténdese deseñar unha Proba de Selectividade vencellada coas cinco áreas de coñecemento de Boloña de xeito que só unha das materias propias da modalidade condicione a proba. En todo caso, os responsables do Ministerio recalcaron a súa intención de que esta proba fose menos determinante do que é ata agora.
Hoxe presentamos Cólera, o máis recente poemario de María Xosé Queizán. Durante o acto proxectarase un vídeo de 45 minutos, preparado por Manuel Forcadela, que recrea con imaxes, testemuños e músicas seis dos poemas do libro.
Cólera é a memoria orgullosa dunha xeración que rememora un proceso histórico clave na conformación do tempo presente. Empregando a emotividade que proporciona a paixón poética, a autora loa á mocidade galega que iniciou o galeguismo político de posguerra e se mobilizou para derrocar o réxime do tirano. Polo poemario discorren acontecementos políticos e sociais decisivos dunha década (a que vai dende mediados dos sesenta ao inicio da Reforma Política): a formación do Consello da Mocidade, o 25 de xullo de 1969, Castrelo de Miño, Ferrol 10 de marzo de 1972 ou as Encrobas. Mais tamén, polo libro discorren elexías ao Che Guevara ou a Frantz Fanon, figuras que serviron de referentes ideolóxicos a esta xeración. Ademais doutros poemas que constitúen homenaxes explícitas a protagonistas daquel tempo de entusiasmo, confrontación, dor e represión, como os dedicados a “Carmiña” (“Testemuñas os anos dunha loita / de terra e tempo”) e a Reimundo Patiño, por só citar algunha destas pezas.
María Xosé Queizán, como xa fixera noutras ocasións, emprega o poema como rexistro ensaístico, fuxindo do intimismo e verquendo toda a súa intencionalidade social humanista para conseguir un poemario inusualmente comprometido e irado no contexto da poesía galega actual. Eis o título, rotundo, provocador e luminoso como metáfora daquel tempo onde agromou, con tanto esforzo, a esperanza da liberdade.
