Candidatura galega

No artigo da semana no Faro de Vigo reflexiono sobre o proceso de conformación dunha Candidatura unitaria galega.

AutoBandeira3-1004x500Son cada vez máis propicios os ventos para a formación dunha candidatura galega que participe con garantías de éxito nas eleccións Xerais. Unha única candidatura galega que alicerzada nun amplo movemento cívico de sensibilidades plurais teña por obxectivo acadar representación nas catro provincias e conformar un grupo parlamentario galego soberano nas Cortes sen ningunha outra obediencia que non sexa a de defender políticas favorables aos intereses da inmensa maioría da sociedade galega e á continuidade de Galicia como suxeito político de seu. Unha candidatura de unidade galega sen exclusións enxergada como un soño compartido por milleiros de persoas na mobilización cidadá do pasado 25 de xullo, demandada nos diversos manifestos e declaracións políticas publicadas ao longo do verán, como avalada pola experiencia xerada nos procesos de participación cidadán co que agromaron as exitosas mareas e candidaturas municipalistas na pasada primavera. Semella, pois, que contar cunha candidatura galega é un deses soños posibles polos que paga a pena teimar.

O entusiasmo xerado nas convocatorias promovidas nos últimos meses polos membros do Encontro Cidadán por unha Marea Galega e pola Iniciativa pola Unión, as dúas plataformas cidadáns que traballan a prol deste proxecto político, amosa que a pesar do axustado do calendario, das incertezas e dalgunhas resistencias, inevitables nos procesos de cambio e converxencia, aínda é posible conformar unha única candidatura que nas vindeiras Xerais represente as diversas sensibilidades da esquerda e do soberanismo existentes en Galicia. Unha opción electoral de unidade popular, que conte polo tanto coa sólida base achegada por un movemento cidadán activo en todo o territorio galego, mais apoiada tamén por partidos que renuncian as súas siglas e colaboran na construción dun espazo político común alternativo ao establecido polo Partido Popular e polo PSdeG-PSOE. Unha candidatura galega nacida da xeración do común, un proceso complexo de converxencia de persoas, mareas e candidaturas municipalistas e partidos nacionalistas e non nacionalistas que dende posicións ideolóxicas e procedencias do activismo social e político diversas asumen que por riba das súas diferencias son moitas máis as ideas e os azos de cambio profundo que comparten.

O obxectivo dunha candidatura galega destas características non pode ser outro que facerlle fronte a situación de auténtica emerxencia que vivimos en Galicia, un país en perigo de extinción que precisa activar todos os seus recursos, todas as súas potencialidades produtivas e resetear a súa economía para xerar máis traballo e benestar para a súa cidadanía. O imparable devalo demográfico e a nova onda emigratoria da nosa xeración mellor formada, que ameaza con destruírnos como pobo; a crise ruinosa dalgúns dos nosos sectores estratéxicos, como o leiteiro, o forestal, o eólico ou a construción naval; as taxas de desemprego e índices de pobreza e exclusión social máis elevados da nosa historia; o perigoso endebedamento da Xunta de Galicia por riba dos dez mil millóns de euros ou a incapacidade de aproveitamento tarifario da nosa produción de enerxía electrica constitúen apenas indicios da precariedade dun país que ten moi serias dificultades para ofrecer os servizos básicos de educación, sanidade e dependencia e atender ao marco competencial recoñecido no seu autogoberno. Contar cun grupo parlamentario galego soberano nas Cortes é unha forma de saír deste conformismo paralizante que nos mingua, mais tamén é un valioso altofalante para expresar de primeira man as demandas da súa cidadanía e participar como suxeito político no debate decisivo que alí se produza sobre a nova articulación territorial do estado.

Para conformar esta candidatura galega cómpre que calle canto antes o proceso de confluencia nunha única plataforma cidadá na que se sumen os esforzos das dúas hoxe existentes, o Encontro Cidadán pola Marea Galega e a Iniciativa Pola Unión. O obxectivo non é outro que crear unha única ferramenta de converxencia de adscrición individual capaz de nun tempo moi escaso dotar á candidatura de personalidade xurídica, de desenvolver a súa proposta programática e de organizar un proceso de primarias do que sairían as candidaturas. Considerar o común como un espazo dinámico de encontro, activar a participación de varios milleiros de persoas con azos de cambio en todo o territorio galego, contar coa responsabilidade dos partidos, mareas municipalistas e os seus liderados emblemáticos na facilitación dos acordos son condicións imprescindibles para o éxito deste proceso con vontade de constituirse en histórico. Somos moitos as persoas que confiamos esperanzados nesta unión polo porvir.

Onte 1429: Acto das Arengas

acto_das_arengas_compostela_01-09-2015

Co Acto das Arengas, a presentación no serán de onte en Compostela da Iniciativa pola Unión, deuse outro pasiño máis no proceso de converxencia de iniciativas políticas cidadáns cara a formación dunha candidatura unitaria galega que teña por obxectivo a formación dun grupo parlamentario galego soberano. Obxectivos que foron expresados polas persoas intervinientes, membros da Coordinadora da IPU nacida o pasado 23 de agosto no Banquete de Conxo 2.0.

Suso Díaz defendeu as candidaturas de unidade popular «xa que nunha situación de emerxencia como a que vivimos en Galicia ningún partido en solitario é capaz de modificala». O veterano sindicalista ferrolán de CC.OO propuxo a formación dunha candidatura unitaria galega de nacionalistas e non nacionalistas «coa intención de conseguir un grupo parlamentario soberano sen obediencias a ninguén, mais capaz de colaborar con outros grupos que defendan políticas anticapitalistas semellantes».

A xornalista Olaia Rodil salientou en que «dende tradicións e espazos de activismo social diversos é posible construír un espazo de converxencia, «a Iniciativa pola Unión artéllase como un ferramenta útil para pular por este proceso». Lois Pérez, xove concelleiro de Ribeira, insistiu que nunha situación de emerxencia social, politica e institucional como a actual. «A IPU é unha ferramenta de futuro. A Coordinadora da IPU pretende confluír con outras iniciativas e persoas que comparten o mesmo obxectivo, sumar en positivo».

No acto foi convidada a intervir Einés Monteagudo, en representación da Coordinadora da Marea Galega, que comezou o seu discurso expresando a súa convicción de que as iniciativas da Marea Galega e Pola Unión «temos moito en común e temos o deber de entendernos». Insistiu na importancia de artellar ferramentas para facilitar a unidade popular «e exercer unha presión sobre os partidos políticos para que estean á altura dunha sociedade que berra por cambiar».

Remataron as intervencións a activista Elvira Souto, que solicitou o apoio para a «Declaración de Conxo», e o guionista Carlos Ares que convidou a unirse a esta iniciativa con ledicia, «procurando vento nas velas, xa que hai moitas máis cousas que nos unen ca nos separan».

Onte 1420: Esperanza pola unión

banquete_de_conxo_23-08-2015

Foi histórica a reunión de onte en Conxo na que se deron pasos decisivos no proceso de formación dunha candidatura que permita a formación dun grupo parlamentario galego soberano nas vindeiras Cortes. A bautizada como «Iniciativa pola Unión», dende sensibilidades políticas e ideolóxicas moi diversas, acordou traballar por unha candidatura galega sen exclusións de ningún tipo, construída sobre un movemento social, cívico e participativo de adscrición individual. Un obxectivo moi semellante (ou idéntico) ao sinalado o pasado sábado pola Marea Galega. Unha coincidencia que obriga a abrir decontado un espazo de diálogo destas dúas iniciativas plurais protagonizadas pola cidadanía galega. Xaora, queda pouco tempo para percorrer un camiño incerto, descoñecido, difícil, onde haberá que superar as resistencias e prexuízos inevitables en todos os procesos de mudanza e converxencia. Considerar o común como un espazo dinámico de encontro e contar coa responsabilidade dos partidos, mareas e os seus liderados emblemáticos na facilitación dos acordos son condicións imprescindibles para acadar esta candidadura galega pola unión. En Conxo compartimos onte momentos de gran esperanza que moi poucas veces viviramos. Ábrese unha oportunidade que debemos aproveitar.

Onte 1418: Encontros cívicos

OY4Wk-mN_400x400Nesta fin de semana celébranse dous encontros cívicos que poden ser esenciais para acadar unha candidatura de unidade galega para as eleccións Xerais que sexa capaz de constituír un grupo parlamentario de seu. O Encontro Cidadán por unha Marea Galega e o Banquete de Conxo 2.0 comparten o chamamento á unidade de acción e o inequívoco protagonismo cidadá, así como a necesidade de apoio posterior de todos os partidos sen exclusións previas. Como salientaron os promotores do Banquete de Conxo 2.0 o traballo desta fin de semana ten por obxectivo fundamental poñer as bases para «a construción dun movemento cívico de sensibilidades plurais que teña como fin inmediato elaborar unha candidatura que logre que os intereses da inmensa maioría da sociedade galega estean representados nas próximas Cortes do Estado». Esta é, pois, unha fin de semana decisiva para abrir un proceso de unidade cívica ampla e plural dirixida a alentar a construción dun novo suxeito político capaz de conformarse como alternativa á inanidade conformista que goberna un país que se vai esmiuzando. Galicia precisa abrir unha xanela para enxergar un tempo de relevancia, para percorrer novos vieiros e contar con pés para camiñalos. Paga a pena intentalo.

Onte 1397: 25X de unidade

a_nacion_galega_2015

Foi a de onte unha xornada importante para a unidade de todos os cidadáns e cidadás que, por riba das nosas diversas adscricións e preferencias e dende a nosa vontade individual, defendemos que Galicia é un suxeito político. A convocatoria foi un éxito polo apoio recibido e polo escaso peso da simboloxía de parte que se exhibiu nunha comitiva veloz e nun acto simbólico no que se expresou a vontade de confluencia entre todas as persoas e colectivos que acreditan na Nación Galega. A partir de agora a responsabilidade corresponde a todas as forzas políticas que acreditan nunha candidatura de unidade galega para as vindeiras xerais. A vontade do común quedou expresada no entusiasmo e na emoción que onte vivimos nas rúas de Compostela.

Onte 1394: Bases para un programa

somos_nos_22-07-2015

Participei onte na presentación que a asociación Somos Nós fixo do documento »O que queremos», no que despois dun proceso de achegas, se propoñen as bases dun programa para un grupo galego nas Cortes. Máís alá dos contidos dun documento aberto e moi sintético, no que se perfilan os obxectivos de Galicia na vindeira lexislatura, na que semella poderán producirse importantes cambios, a importancia da proposta, como salientou Ana Luisa Bouza, está en comezar a traballar os «paraqués» do actual proceso de confluencia cara unha candidatura ou marea galega. Traballar sobre os contidos programáticos, que desenvolvan un modelo de economía política de base territorial e o exercicio efectivo dos dereitos políticos, socais e civís, constitúe unha tarefa ineludible e urxente. Este proceso de confluencia, como constatamos onte, ilusiona a sectores cada vez máis diversos. Paga a pena participar nesta tarefa de construción nacional e empoderamento social. Galicia precisa desta revolución cívica.

Galicia pola unión

Dedido o artigo da semana en Faro de Vigo á iniciativa de celebración cidadá do 25 de xullo.

a_nacion_galega_25-07-2015Ás portas deste 25 de xullo, “día da nación galega”, no calendario oficial “día nacional de Galicia”, para moitos de nós, tamén, “día da patria galega”, producíronse varias iniciativas cívicas –como o “Manifesto pola Unidade”, asinado xa por máis dun milleiro de persoas de diversas procedencias– orientadas a que esta data sexa por fin unha auténtica festa cidadá, na que por riba das diferentes adscricións partidarias, todos e todas as galegas se sintan convocados a participar na defensa do país e dos dereitos da súa cidadanía. Unha data na que a sociedade civil galega, dende a riqueza das súas asociacións culturais, sociais e profesionais, tamén dende o pluralismo das súas organización políticas e sindicais, una as súas mans e angueiras para afirmar a vontade de Galicia de continuar existindo como suxeito político e de enfrontar os retos do seu autogoberno.

Continuando coa tradición galeguista e nacionalista, os promotores desta convocatoria do 25 de xullo da nación galega manexamos como idea esencial a de que Galicia é unha construción que a todos e todas corresponde e na que todos e todas podemos participar dende a nosa vontade individual, sexa acudindo a manifestación, gozando das convocatorias festivas ou consumindo produtos galegos e etiquetados na nosa lingua. Xaora, a deste 25 de xullo protagonizado polo común, é unha apelación nacida da cidadanía á unidade, consciente de que as divisións e os seitarismos só nos conducen a insignificancia e a lamentar aos soños rotos, mentres que a unión multiplica as nosas forzas e intensifica o noso entusiasmo para procurar os camiños que nos permitan decidir o que queremos ser e o queremos deixar as nosas fillas e netos.

Galicia vive un dos momentos máis difíciles da súa historia recente. Dende hai uns anos, o imparable devalo demográfico, que ameaza con destruírnos como pobo, acentúase coa emigración de toda unha xeración de mozos e mozas formados. A crise ruinosa dalgúns dos nosos sectores produtivos estratéxicos produciuse ao tempo que se desfixeron as institucións financeiras galegas. As taxas de desemprego e índices de pobreza e exclusión social continúan sendo das máis elevadas da nosa historia, mentres as cifras do PIB galego sitúanse á cola do resto das comunidades, por baixo da media española. Como as recomendacións de política estratéxica autocentradas continúan sen ser abordadas, dende as de ordenación do territorio e racionalización das administracións locais, como as das infraestruturas portuarias, aeroportuarias, viarias e ferroviarias. Como tampouco se atenden as relativas á prioridade das políticas educativas e de I+D+I ou ao aproveitamento tarifario da nosa produción de enerxía eléctrica.

Nos últimos anos os problemas económicos de Galicia agraváronse ameazando coa desaparición de sectores que para o noso país son estratéxicos e fundamentais, como o leiteiro, o forestal, o pesqueiro, o eólico ou o da construción naval, mais que para o resto do estado ou da Unión Europea poden ser aquí perfectamente prescindibles. O que amosa que as prioridades produtivas teñen que ser escollidas por nós mesmos. Galicia é hoxe un país que necesita activar todos os seus recursos e todas as súas potencialidades produtivas, rexenerar a súa economía para xerar máis traballo e benestar para a súa cidadanía.

A actual onda recentralizadora prexudica tamén os intereses de Galicia e as posibilidades de contar con financiamento suficiente, no marco da autonomía financeira e da consideración das singularidades territoriais e demográficas da nosa comunidade, para ofrecer os servizos básicos de educación, sanidade e dependencia e atender ao marco competencial recoñecido no noso autogoberno. Outrosí sucede coa valoración da nosa lingua e cultura, o patrimonio da humanidade ao noso cargo, que sofren na intemperie un retroceso que as pode levar a unha perigosa insignificancia decorativa, cando non a súa práctica desaparición.

Neste marco Galicia precisa activar o seu autogoberno en termos políticos, mais aínda cando o que semella inevitable proceso de fragmentación política levará, previsiblemente, despois das eleccións xerais á apertura dun debate decisivo sobre a nova articulación territorial do estado. Xaora, ás portas deste 25 de xullo, Galicia precisa activar o seu proxecto colectivo, actualizar a súa vontade inequívoca de profunda rexeneración económica e política. E precisa facelo co protagonismo e entusiasmo dunha maioría social de cidadáns e cidadás que comparten un sentimento de pertenza a un país, do que se senten orgullosos e identificados. Xa o anunciou Curros Enríquez no poema “Pola unión”, que musicara hai uns anos o cantor Benedicto: “… na unión dos bos galegos / está da patria o porvir!”.

Onte 1382: Pola unidade no 25X

_manifesto_pola_unidade_10-07-2015

Tras varias semanas de traballo, onte saíu publicado o Manifesto pola Unidade, un chamamento que promovemos vinte e cinco persoas de diversos ámbitos e procedencias coa intención de que colectivos cidadáns, sociais, culturais e partidos e organizacións políticas se sumen, sen exclusión previa ningunha, na celebración do vindeiro 25 de xullo. Sei que cada un dos asinantes e das asinantes facémolo a título persoal porque entendemos que esta é a forma máis clara de expresión da cidadanía, a da suma das vontades individuais. Soñamos e, dende agora, pretendemos que o 25 de xullo as rúas de Compostela sexan as dun país en marcha que, como remata o manifesto,«tome nas súas mans a construción dunha nación para tod@s». Convido a asinar aquí o manifesto e agradezo a súa difusión.

Onte 1376: Manuel María 2016

MANUEL MARIA Y UN RETRATO DE CURROS ENRIQUEZ EN LA PRESENTACION LIBRO DE LA VOZ DE GALICIA DIA DAS LETRAS GALEGAS EN LA REAL ACADEMIA GALEGA 14.5.04  XURXO LOBATONon nego que nun primeiro momento quedei un chisco amolado, xa que agardaba a elección de Xela Arias, mais a do meu benquerido Manuel María constitúe unha decisión acertadísima da Academia Galega para celebrar o vindeiro 17 de maio. Múdase de rumbo coa elección dunha das voces claves da poesía galega da segunda metade do século XX, tanto pola dimensión da súa obra poética (máis de medio cento de títulos), pola súa diversidade formal e temática, polo seu compromiso político nacionalista, como pola súa difusión musical e as súas posibilidades de utilización didáctica no eido escolar. Sen esquecer a importancia do chairego como autor de 35 textos dramáticos, algúns aínda inéditos, mais tamén como ensaista, libreiro, editor e referente do país, a de Manuel María será unha figura que axudará a recuperar dinamismo e participación popular na celebración deste Día das Letras Galegas que, coincidindo co centenario da fundación das Irmandades da Fala, aventuro será moi exitosa. Parabéns, pois, á Academia, a Saleta Goi e á Fundación Manuel María. Xaora, agardo que en 2017 sexan ou ben Xela Arias, Luisa Villalta ou Pura Vázquez, a escritora homenaxeada pola Academia Galega.

Onte 1351: Pola Unión

Pola_UnionPublicouse onte as redes sociais o manifesto «Pola Unión: Galicia existe e quere exisitir», reclamando que «partidos e movementos cívicos deben xuntar as súas forzas nun proxecto representantivo común». Adhirome co maior entusiasmo a esta iniciativa de «rexeneracion cívica da sociedade galega» cuxo proxecto non é outro que o de constituír «unha alianza aberta e participada directamente pola cidadanía». Penso que por unha vez, e a pesar das desconfianzas inevitables, esta proposta de unidade galega pode ter éxito. Difúndámola e traballemos por facela posible.