A presentación de Silverio

O venres á noite a presentación da novela de Silverio Cerradelo ateigou a Galería Sargadelos de Barcelona. Máis de oitenta persoas seguiron con atención emocionante as intervencións da profesora Sabela Labraña e do autor limiao. Un grande éxito, como o do resto das actividades desta semana das letras galegas que se ven desenvolvendo con motivo do Sant Jordi. Alí estaban Helena González, Manuel Mandianes, Xosé Lois García, Xesús González Gómez, Camilo Valdeorras, entre outros moitos membros da comunidade literaria galega en Barcelona, acompañando na súa estrea ao gañador do Terra de Melide 2006.
Sabela Labraña comezou a súa intervención salientando que a novela do Silverio constituía “unha invitación a vivir, situada ao comezo da primavera”. Continuou expresando que esta era unha “novela de lectura doada, agradable, escrita nunha linguaxe sinxela e moi preciosa, organizada en pequenos parágrafos a xeito de fotogramas, propón unha reflexión sobre as profundas transformacións que no Jordi, o protagonista, provoca a relación amorosa con Eva, unha rapaza alemá que busca en Barcelona a felicidade”. Entre as transformacións que Eva provoca no Jordi, e o Jordi nos lectores e lectoras, Sabela Labraña citou, entre outras: a conciencia da presa coa que vivimos na cidade; o coñecemento de experiencias da liberdade; o descubrimento dos barrios marxinais barceloneses e a solidariedade que hai neles; o esfrozo por liberarse de prexuízos; a miradas consciente sobre os espazos; a aprendizaxe do goce de camiñar por Barcelona; a aceptación da vida tal como é; a sensualidade como parte da vida; o corpor e a experiencia sexal como parte esencial da vida. Como remate a sa intervención, a profesora Labraña propuxo unha lectura en clave taoísta da novela do Silverio: aceptar o pracer e a dor como compoñentes da vida.
Pola súa banda, Silverio Cerradelo, tras expresar a súa satisfacción polo desenvolvemento do acto, sinalou que era consciente que a súa novela era moi atrevida, tratándose da historia dun amor transgresor coa que quedara emocionalmente moi vencellado. Explicou que o seu xeito de escribir era reescribir, sobre todo grazas á enerxía que lle supoñía facelo en galego. “Para min isto é moi emocionante. Escribo en galego, sendo consciente do papel da nosa lingua, por razóns emotivas e afectivas”.
Tras unha lectura de varios parágrafos da novela por parte dun Silverio moi emocionado, abriuse unha quenda de intervencións. Entre elas, a profesora Helena González manifestou a súa ledicia pola presentación salientando “o erotismo absolutamente impactante da novela do Silverio”.
Unha presentación impactante e emocionante. Unha fermosa noite barcelonesa ás portas do Sant Jordi.

Actualización (29-04-2007): Entrevista con Silverio na Voz de Galicia.

"Cartas de inverno", 20 edicións

A 20ª edición de Cartas de inverno de Agustín Fernández Paz mereceu a portada de Galicia hoxe, un auténtico acontecemento na prensa galega que se atreve a abrir a tres columnas cunha noticia da nosa literatura. A ampla información salienta que en doce anos a novela vendeu 65.000 exemplares en galego (20 edicións) e outros moitos en castelán (12 edicións) e en catalán (16 edicións), lingua na que no último ano vendeu oito milleiros de exemplares. Algo extraordinario. Agustín explica o éxito rotundo desta obra, xunto con O lapis do carpinteiro os longs sellers da nosa literatura actual, por que se trata dunha “novela intemporal, por riba do tempo cronolóxico no que foi escrita, 1994, cando non había correo electrónico, por exemplo”. “O máis importante”, engadiu, “é que o que se conta é inalterable por riba dos séculos e os secúlos, se o cambio de clima non lle pon fin: as persoas temos medo, un medo irracional que nos vai seguir acompñando como especie. Pode ser o medo ao mamut, o medo a unha pantasma ou a un virus mutante. Tanto ten: non nos separaremos deles”.
Esta viséxima edición de Cartas de inverno presentámola con nova portada (co lixeiro redeseño que fixemos á colección Fóra de Xogo chegado ao número 100), cun epílogo (no que autor reflexiona sobre a obra e a súa recepción) e cunha completa revisión do texto realizada con grande mimo polo propio Agustín. Para aqueles que non a leron, esta novela de terror lovercraftiano continúa sendo absolutamente recomendable, tanto para lectores e lectoras novos como para persoas adultas.
Agustín entregou estes días o orixinal do seu novo libro, O único que queda é o amor, unha colección de relatos, que serán ilustrados por Pablo Auladell, e agardamos ter publicados (abrindo, xunto con Xabier P. Docampo, nova colección) a comezos do vindeiro outono. Agustín, ás portas da súa xubilación como profesor a remates deste curso, acada a súa plenitude como gran narrador contemporáneo das nosas letras e como unha das grandes figuras da literatura xuvenil universal.

"Os libros arden mal", premiado polos libreiros de Madrid

Recibimos con alegría o novo premio outorgado a Rivas por Os libros arden mal. O Gremio de libreiros de Madrid premiou a novela de Manolo como o mellor libro do ano, salientando “a intensidade dun relato que percorre a historia da Coruña dende finais do século XIX ata os nosos días”. O xurado, na acta do premio, destacou que “coa queima de libros procedentes de numerosas bibliotecas da cidade nos días posteriores ao golpe de Estado de 1936 como eixe central, a novela afonda nun tempo que tinguiu de fume e negras sombras a cidade e todo o país tras a Guerra Civil. Ao longo das súas 600 páginas asoman vencedores e vencidos que, da man do seu autor, van abrindo fendas por onde se coa algo de luz nas súas vidas”.
Este novo recoñecemento únese a outros recibidos polo autor e pola obra nos últimos meses: o Premio da Crítica 2007, ao Premio Irmandade do Libro 2007, ao Premio Cálamo 2006 dos libreiros zaragozanos e ao Premio Ánxel Casal 2006 dos editores galegos. Coincide esta boa noticia co comezo dos traballos de reedición iniciados para recuperar dúas novelas de Manolo, un chisco esquecidas no noso catálogo En salvaxe compaña e Todo ben, que pretendemos publicar despois do verán.

Etiquetas: Manuel_Rivas

Gonzalo Bouza-Brey agredido

Unha chapa republicana motivou a agresión sufrida polo poeta vilagarcián Gonzalo Bouza-Brey e a súa compañeira María Isabel hai dous días. Unha noticia que nos produce enorme estupor; unha mostra alarmante de intolerancia que merece a nosa máis enérxica repulsa. Venturosamente semella que María Isabel e Gonzalo van mellorando das súas feridas. Unha aperta agarimosa e solidaria para eles dous e un recoñecemento para a edición de La Voz de Galicia de Arousa que informou puntualmente de tan lamentable acontecemento.

"Os paxaros tamén migran ao sur" de Silverio Cerradelo

Onte presentamos en Melide Os paxaros tamén migran ao sur, a novela de Silverio Cerradelo gañadora do premio de narrativa Terra de Melide 2006. O acto foi emocionante xa que se trataba da estrea pública de Cerradelo como autor, un feito que el mesmo salientou nas súas primeiras palabras: “este é un día especial para min, que sei nunca o esquecerei”. Silverio, un limiao afincado en Barcelona desde os quince anos, relatou como naceu a novela e o seu demorado proceso de escrita, subliñando que para el escribir é reescribir: “cada un dos fragmentos da obra está reescrito entre cen e dúascentas veces, dinlle voltas e máis voltas coa intención de apurar as posibilidades do idioma”. Rematou comentando que a novela, na que se alternan os espazos para a dozura e a comunicación con aqueloutros máis duros para expresar a dor da incomunicación, ten outras dúas versións (en catalán, lingua na que a comezou a escribir en 1992, e en castelán).
Os paxaros tamén migran ao sur será presentada o vindeiro venres, 20 de abril, ás 20:00 na Galería Sargadelos de Barcelona, no seo do programa dos editores galegos con motivo do San Jordi.

Saudar a vida

Ana Bande é a primeira persoa na rede que comenta Saudar a vida, o ensaio de Xavier Seoane en defensa das humanidades. Presentarémolo na Coruña, o xoves 19 de abril, ás 20:00 horas na libraría Sargadelos da Coruña. Acompañaremos ao arquitecto Manuel Gallego Jorreto e o autor que falarán da obra.

Etiquetas:

Marina Mayoral: "Case perfecto"

Hoxe recibimos do prelo os primeiros exemplares de Case perfecto, a nova novela de Marina Mayoral. A autora de Chamábase Luis propón unha indagación sobre os territorios da fronteira entre a ficción ou a realidade. Marina obriga a cada lector ou lectora a tomar partido, a decidir se está asistindo ao relato dun crime “case perfecto” ou dun moi desgraciado suceso, produto do azar. Unha novela, escrita nunha poderosa primeira persoa (un longo monólogo de case trescentas páxinas), que debuxa a trama complexa de sentimentos (afectos e rancores) que une e desune aos membros dunha familia.
Sairá ás librarías a vindeira semana e pretendemos presentala coincidindo con Culturgal. Cremos que é unha boa noticia o regreso dunha das nosas narradoras clásicas.

Etiquetas:

Os libros arden mal, Premio da Crítica

A semana pasada recibiu o Premio Irmandade do Libro ao mellor libro de 2006; hoxe sabemos que obtivo, tamén, o Premio da Crítica (no apartado de narrativa, mentres que en poesía foi para A esmeralda branca de Manuel Vilanova).
O xurado dos Premios da Crítica española saudou a novela de Rivas como unha das “grandes obras da Literatura galega” do último século. Ao apoio do público –hai varias semanas apareceu a segunda edición– únese, agora, o prestixiosísmo da asociación de críticos. Outra alegría que nos proporciona esta novela milagreira.

Etiquetas:

David Rodríguez premiado

O noso admirado David Rodríguez resultou gañador absoluto da Iª edición do premio de teatro radiofónico convocado pola Radio Galega pola súa obra O bambám. A obra de David resultou vencedora tanto para a audiencia como para o xurado que destacou, segundo a noticia publicada por Vieiros, “a limpeza e a claridade expresiva da obra gañadora, a aposta polo teatro conversacional e a creación dunha atmosfera densa e fluída á vez”.
Os medios literarios e teatrais compostelanos quedaron pampos coa noticia (David é un perfecto descoñecido para eles), mais para os que acreditamos, dende hai tempo, no talento literario formidable de David, a noticia non é máis ca un xusto recoñecemento que tiña que chegar. Bo será que se repasen, agora, algunhas anotacións do seu blog, o funambulista coxo, e comprobarán que non esaxero unha miga. Outro autor que emerxe da xeración blog?
A edición do texto gañador e do resto das obras finalistas témola moi adiantada na editorial. Aparecerá nun volume xunto a un cedé coas gravacións emitidas pola Radio Galega. Creo que será unha publicación moi interesante. Hoxe, beizóns para O Fuco. Un refacho de aire puro para a nosa literatura.

Xelís de Toro

Xelís de Toro, un dos nosos narradores máis orixinais, mantén dous espazos na rede que reomendo non perder: o SEN (Sindicato do Escritor Nervioso) e o espazo laboratoro. Alí poden lerse artigos, contos e textos inéditos, poemas para nenos e cinco poemas sonoros. Xelís traballa dende hai anos en Inglaterra como editor free lance internacional, o que non lle impide continuar escribindo na nosa lingua. Dentro duns poucos meses publicaremos unha edición actualizada e revisada de Seis cordas e un corazón, a súa primeira novela asinada co alcuño de Roque Morteiro. Un autor a revisitar.

Etiquetas: