Coincidindo co derradeiro domingo de campaña publícase unha nova xeira de sondaxes. Mentres LVG continúa co seu barómetro diario, que non achega novidades (PP 39, PSOE 21, BNG 10 e AGE 5), o Faro de Vigo e La opinión da Coruña publican unha enquisa de 1.400 entrevistas, realizada antes do comezo da campaña, que aparentemente pode ser resultar pouco clarificadora debido á amplitude da súa forquita (PP 37-41, PSOE 22-24, BNG 9-11 e AGE 2-4). En todo caso ningunha das dúas cuestiona a vitoria de Feijoo (apenas un escenario de catro posibles para Faro), a entrada no Hórreo de Beiras e Díaz e un suave descenso do PSOE e BNG. Como coinciden ambas as dúas nos fracasos de Mario Conde, UPyD e Compromiso por Galicia (a pesar de que Bascuas sexa para a do Faro o segundo líder mellor valorado), formacións que estarían lonxe sequera de acadar aquel vello 3 % nalgunha das provincias. Debullando os datos de corpo oito convén reparar na aínda elevada porcentaxe de indecisas, como da abstención prevista que superaría na sondaxe de Faro en 7,8% a de 2009, o que semella favorecería a maioría do Partido Popular. Como tamén é clarificador o feito de que sexa na provincia de Pontevedra onde parece que o PP podería perder a maioría, no caso de que cedese un escano a algunha das candidaturas nacionalistas, con máis probabilidades a de AGE. Mágoa do debate non celebrado Feijoo / Beiras pensarán algúns. No entanto, en ambas as dúas sondaxes é moi difícil detectar unha pulsión intensa de cambio. Quizais aí resida a cerna do resultado do vindeiro domingo.
La Región non publicou onte sondaxes, mais si este balance da Galicia de Feijoo.
[Actualización: A sondaxe anunciada ás 8 da mañá pola SER aventura a vitoria moi axustada do PP (37-38), cunha importante baixada do PSOE (19-20) e un crecemento considerable dun nacionalismo de esquerdas dividido, BNG (11-12) e AGE (6-7). O dato que máis me impactou foi que o 60 % das persoas consultadas prefire un cambio de goberno, así como que o 49,5 % prefire que non haxa un partido que conte con maioría absoluta, o que supoñería que agroma por vez primeira na campaña e con claridade unha pulsión transformadora. Comeza unha semana decisiva.]
Foi triste coñecer a noticia da presentación do ERE que deixará no paro a 129 xornalistas de El País, entre eles a case toda a delegación galega do xornal de PRISA. Sen dúbida, unha mágoa, para ese colectivo de excelentes profesionais que acreditaban nunha información rigorosa e independente. Mais é unha xornada tamén moi triste para os lectores que formamos o noso criterio na lectura diaria das súas páxinas ao longo de máis de tres décadas. Como sinala moi certeiramente Juan Varela, non é só un problema dun negocio ameazado nas súas marxes de rendibilidade pola crise e polo tránsito ao paradigma da comunicación dixital. A deriva de El País é tamén unha creba moral na confianza no noso xornal. Esa perda, esa fenda, esa amputación da esperanza, ese dano irreparable ameaza con deixarnos ao pairo aos seus milleiros de lectores. Vaia toda a miña solidariedade e gratitude para os profesionais despedidos, algúns aprezados amigos.
