De Sant Jordi ao 17 de maio

/en , , , , /por

No artigo da semana fago unha crónica da experiencia do Sant Jordi 2007 e pretendo sacar algunhas experiencias que se poderían aproveitar para as nosas Feiras do Libro, Culturgal e 17 de maio.

Etiquetas: Artigos

25 de abril

/en , /por

Decideixo decidir

/en , , , /por



Sant Jordi non son é a festa do libro e da rosa. Son tamén numerosos os postos que promoven iniciativas políticas e cívicas coma “Decideixo Decidir” ou esoutra do puntCat.

Etiquetas: Sant_Jordi_2007

O pan de Sant Jordi

/en , , /por


Cada díada ten o seu pan ou o seu pastel.
Así os panadeiros e pasteleiros cataláns apoian a xornada e (semella) fan un bo negocio. Aos ingredientes tradicionais do pan, ao de Sant Jordi, engádenlle sobrasada (para representar as catro barras da senyera, queixo e noces para a cobertura exterior. Como sería o pan das letras galegas? Un reto para os nosos panadeiros e pasteleiros.

Etiquetas: Sant_Jordi_2007

Sant Jordi 2007

/en , , , /por





Algunhas imaxes do Sant Jordi 2007. A Libraría Sargadelos puxo con éxito á venda os libros galegos. Teresa Moure (compartindo mesa con Vila-Matas) e Manuel Rivas asinaron exemplares das súas obras máis recentes (sobre todo en catalán). Unha mobilización lectora e da lingua catalana impresionante Unha festa de auténtica primavera para o libro.
Etiquetas: Sant_Jordi_2007

Dia do libro Infantil: o cartel en galego

/en , /por
Eis o texto en galego do Cartel do Día Internacional do Libro Infantil e Xuvenil 2007 que reseñamos aquí hai unha semanas. Pode lerse e imprimirse premendo sobre a imaxe.

Homenaxe ás vitimas do Portiño

/en , , , /por

Os membros da Comisión pola Recuperación da Memoria Histórica da Coruña fixéronos chegar información da homenaxe que se realizará o vindeiro venres, 9 de marzo, ás 19:30, no Peirao do Portiño do barrio de San Pedro de Visma da Coruña en lembranza do setenta aniversario da traxedia do Portiño. No acto intervirán Eliseo Fernández, Xurxo Souto e Manuel Rivas. Reproduzo a nota enviada pola Comisión organizadora da homenaxe:

“Este pasado 3 de marzo cumpríronse os setenta anos do intento de fuga polo Portiño, o feito máis dramático de todas cantas fugas por mar intentáronse no noso País. Queremos lembrar pois tal data, na que morreron moitos homes, tanto nesa mesma noite do 3 de marzo, como nos meses posteriores, consecuencia do xuízo sumarísimo á que foron sometidos os que caeron nas mans dos represores. Os pesqueiros “Generoso” e “José Linares” levaríanos fóra de Galiza, para salvalos do cerco no que estaban sendo acorralados. Abortada a fuga, resultaron 28 detidos, outros ficaron alí mortos, afogados; algúns salvaron momentaneamente a vida para rematar sendo atopados, ou outros con máis sorte, lograron fuxir noutra ocasión ou voltar de novo a seus agochos. Moitos dos detidos morrerán fusilados no Campo da Rata en outubro, e outros serán condeados a cadea perpetua. Todo por tratar de fuxir; poucos eran cadros destacados de sindicatos ou partidos, os máis, simples militantes, da CNT na súa maioría, obreiros mozos que fuxían da morte ou de calquera outra das formas de represión de seus verdugos. A fuga foi artellada pola organización coruñesa do “Despertar Marítimo”, que conseguiu rachar co cerco en diversas ocasións, máis non en esta. Quixeramos convidarvos a todos os mulleres e homes de ben que quixerades lembrar tal traxedia nas nosas costas.”

International Children's Book Day

/en , , /por

Este 2007 o Día Internacional do Libro Infantil (2 de abril) está organizado pola sección novacelandesa do IBBY baixo o lema “Stories Ring the World”.
O texto da mensaxe foi preparado por Margaret Mahy (gañadora do premio Andersen 2006, o auténtico Nóbel da literatura infantil e xuvenil, adxudicado cada dous anos) e o cartel polo ilustrador Zap Waipara.

Reproducimos o texto orixinal de Mahy que comeza cunha lembranza da súa experiencia de cando aprendeu a ler:

“I will never forget learning to read. Back when I was really small, words scurried past my eyes like little black beetles trying to get away from me. But I was too clever for them. I learned to recognize them no matter how fast they ran. And at last – at last I was able to open books and understand what was written there. I was able to read stories and jokes and poems all by myself.
Mind you, there were some surprises. Reading gave me power over stories, but, in a way, it also gave stories power over me. I have never been able to get away from them. That is part of the mystery of reading.
You open the book, take in the words and the good story explodes inside you. Those black beetles running in straight lines across the white page, turn first into words you can understand and then into magical images and events. Though certain stories seem to have nothing to do with real life – though they melt into surprises of all kinds, and stretch possibility this way and that as if it were a rubber band, in the end good stories bring us back to ourselves. They are made up of words, and all human beings are anxious to have adventures with words.
Most of us begin as listeners. When we are babies our mothers and fathers play with us, reciting rhymes, touching our toes, (This little pig went to market) or clapping our hands. (Pat-a-cake! Pat-a-cake). Games with words are spoken aloud and, as very small children, we listen and laugh at them. Later, we learn to read that black print on the flat page, and, even when we read in silence, a certain voice is there too. Whose voice is it? It might be your own voice – the reader’s voice, but it is more than that. It is the voice of story, speaking from inside the reader?s head.
Of course there are many ways in which stories are told these days. Films and television have tales to tell, but they do not use language in the way books do. Authors who work on television or film scripts are often told to cut back on the words. ‘Let the pictures tell the story,’ say the experts. We watch television with other people, but when we read we mostly read alone.
We live in a time when the world is crowded with books. It is part of the reader’s journey to search through them by reading and then reading again. It is part of the reader’s adventure to find in that wild jungle of print, some story that will leap up like a magician – some story that is so exciting and mysterious that the reader is changed by it. I think every reader lives for the moment when the everyday world shifts a little, giving way to some new joke, some new idea, some new possibility given a truth of its own by the power of words. ‘Yes, that is true!’ cries that voice inside us. ‘I recognise you!’ Isn’t reading exciting!”

Día Escolar da Paz e a Non Violencia

/en , , , /por
Mañá celébrase o Día Escolar pola Paz e a Non Violencia (DENIP), efeméride que promoveu en España (dende 1964) o profesor mallorquín Llorenç Vidal (coincidente co aniversario da morte de Ghandi) e que en Galicia se ven celebrando dende o curso 1981-1982 (en plena carreira armamentista), promovida polo grupo de Educadores pola Paz de Nova Escola Galega.

Cada 3o de xaneiro as escolas énchense de carteis e globos pola paz. A celebración deste “Día da Paz” remóntase en Galicia a 1982, ano no que comezaron as actividades de educación pola paz no Colexio Público García Barbón. Unha iniciativa que prendeu como lume esperanzado na sociedade escolar galega. Os actos alegóricos como a solta de pombas ou globos no patio de cada centro; a confeción de carteis; a elaboración de manifestos; as cadeas humanas na rúa do Príncipe de Vigo; a realización de programas de radio foron algunhas das actividades que se desenvolvían nesta xornada reivindicativa e que agora son unha rutina que non falta en ningún centro educativo.

Daquelas primeiras celebracións dos oitenta xerminou o movemento galego de educadores pola paz, que dende entón celebra cada ano os seus encontros e promove investigacións, materiais didácticos e publicacións que desenvolven unha cultura para a paz e para a educación nos dereitos humanos. Fito sobranceiro do compromiso destes educadores e educadoras foi Construír a Paz. Cultura para a paz; un proxecto interdisciplinar promovido polo profesor Xesús R. Jares, o infatigable motor e estudoso deste movemento, no que participaron máis de cento trinta persoas de todo o mundo, que se plasmou nun libro solidario do mesmo título, editado por Xerais (1996), e nunha exposición de pintura, escultura, fotografía e ilustración que percorreu as cidades galegas. Aquel proxecto, colectivo e solidario –os beneficios tirados da venda do libro e das obras de arte empregáronse para apoiar un programa de educación para o desenvolvemento no Brasil–, contribuíu a irradiar dende Galicia unha mirada global sobre a paz, tratando de repensar esta idea en todas as esferas e ámbitos da acción humana.

Neste comezo de século da chamada era da información e do coñecemento persiste a vulneración dos dereitos humanos en todos os continentes, rebrota a xenofobia e a aporofobia, profundízanse os desequilibrios entre o Norte e o Sur do planeta, institucionalízase a pobreza, a marxinación e a exclusión de amplos sectores da poboación, e non cesan os conflictos bélicos en máis cincuenta puntos do planeta. Vivimos nun tempo que require unha auténtica mobilización mundial, onde a nosa actitude cívica non pode ser nin a da resignación nin a da indiferencia.

Este 30 de xaneiro de 2007 é especialmente emotivo para min xa que acelebramos o vinte e cinco aniversario dunha data que debe servir para reflexionar no entorno escolar sobre a triste situación do mundo. Co mesmo motivo, acompañarei a Jares a Lugo, onde presentaremos a terceira edición de Aprender a convivir, que serve de referente para o programa “Vivir xuntos. Convivir” promovido polo concello de Lugo nos centros escolares. Sabemos das limitacións destas efemérides, no entanto en poucas ocasións pode ser tan necesario parar a rotina escolar, aínda que sexa só por unhas poucas horas, e pensar cara onde imos.

Etiquetas: