Blúmsdei, gañador do Táboa Redonda 2006

/en , , , /por

Blúmsdei de Cid Cabido foi a obra gañadora do Premio Táboa Redonda ao mellor Libro Galego do ano 2006, outorgado entre os seus lectores polo Diario de Pontevedra e El Progreso de Lugo. A pesar de que esta novela non foi nin presentada en actos públicos nin apareceron entrevistas ningunhas nos medios, por desexo do seu autor, semella que, aínda así, puido abrirse unha fenda no interese e no apoio dos lectores. Ata agora foron escasas as referencias críticas aparecidas, coa excepción, que coñezamos nós, dos textos de Syldabija e Manuel Rodríguez Alonso. Agardamos que este recoñecemento axude a visibilizar unha obra que, afastándose das convencións da narrativa de ficción clásica, empregando a adxetivación especular ou simétrica e os constantes cambios de rexistro idiomático, aposta por liñas de literatura de investigación. Beizóns para Cid Cabido.

Para ler dúas veces

/en , , , , /por
Hoxe apareceu en Babelia unha crítica sobresaliente da edición en castelán da novela de Rivas. Aledámonos desta recepción tan positiva que coincide coa expresada nos blogs galegos por Martin Pawley, Folerpa, Cesare, O levantador de minas, R.R., ou por críticos como Fernán Vello, Sandra Faginas, Xosé Manuel Eyré, Xulio Valcárcel (mágoa que estas tres últimas non poidamos lelas na rede) e Manuel R. Alonso.
Penso que é moi significativo que no paratexto da edición de Alfaguara se inclúan algunhas frases destas críticas publicadas nos nosos blogs. Quén pode dubidar do recoñecemento que isto supón para estes traballos críticos e para os seus autores. Beizóns para eles.

Bromera, 20 anos

/en , , /por

Bromera celebra esta semana os seus primeiros vinte anos de edición en catalán. O proxecto de Josep Gregori –modelo de editor culto, imaxinativo culto e discreto (como ten que ser)– foi consolidándose devagariño ata converterse nunha referente da nosa edición cultural e educativa, ao tempo que no primeiro editor do País Valenciano.
O modélico traballo de Gregori e do seu equipo (con Joan Garles Girbés na responsabilidade de responsable de edición) demostra que a edición cultural é unha conversa permanente coa nosa contemporaneidade ao servizo dunha cultura e dunha lingua; un feito ou unha fantasía, aínda máis trascendente, cando se publica contracorrente nunha lingua minorizada como as nosas.
A literatura e a edición galega débelle agradecemento aos moitos servizos que a xente de Bromera rendeu á visibilidade da nosa literatura en catalán. Eles foron os primeiros que traduciron a autores galegos como Carlos Casares; foron, tamén, os primeiros que acreditaron en catalán na obra de Agustín Fernández Paz (dende entón un dos máis importantes autores da editorial), Fina Casalderrey, Miguel Vázquez Freire ou Xabier P. Docampo e, máis recentemente os que apostaron polos libros máis recentes de Suso de Toro, ou Marilar Aleixandre. Toda unha proeza.
Ademais Bromera facilitounos a edición dalgúns dos seus títulos para traducilos para o galego e colaborou connosco na edición concertada de proxectos infantís como as coleccións Paseniño ou Andavía, un modelo de xestión e creación editorial que permite ofrecer libros moi xeitosos (preparados por autores e ilustradores procedentes dos diversos países da Galeuscat) a calidades e prezos moi competitivos.
Celebramos o éxito de Bromera (eses mil títulos editados e cinco millóns de exemplares vendidos) co mesmo entusiasmo ca se se tratase dun éxito propio na medida que nos sentimos partícipes do seu concepto de edición cultural. Beizóns e longa vida de libros para BROMERA (que por certo significa “escuma”!!!).

Etiquetas:

Beizóns

/en , /por

Máis alá

/en , , /por

Moi xeitosa a nova canle cultural de Vieiros. A estrutura de seccións, a presenza importante da imaxe e do vídeo e, sobre todo, o tratamento da información cultural presentada nestas primeiras entregas son novidades que anuncian que este novo espazo vai constituír un paso importantísimo para Vieiros e para a ampliación da súa audiencia. Ademais, gústame esa homenaxe sutil que con este nome se lle fai á cultura galega renovadora dos oitenta (Máis alá foi, ademais do manifesto manuelantoniano, o título daquel primeiro programa cultural vangardista dos primeiros anos da TVG que presentaba e dirixía Manuel Rivas, que ben se poderían ir publicando na rede). Beizóns para Lois e o seu equipo por este novo paso adiante.

Etiquetas: ,

Tempos novos

/en , /por
No panorama da prensa impresa en lingua galega Tempos novos é un referente indiscutible de rigor e calidade informativas. O veterano mensual de Luís A. Pousa foi alicerzando o seu proxecto de publicación de pensamento progresista, mellorando as súas calidades de edición e deseño, aumentando a súa publicidade ata conseguir ofrecer un produto de gorentosa lectura.
Un exemplo ben acaído do que dicimos é o número de outubro que contén artigos moi valiosos: unha longa entrevista a Pasqual Maragall, realizada por Suso de Toro (desas que xa non se publican en case ningún medio); unha reportaxe sobre o independentismo galego; outra sobre blogs e literatura (un expléndido traballo de Iago Martínez sobre o panorama dos blogs en galego, incluíndo unha entrevista a Xavier Cid na que o especialista en xornalismo dixital dá por finiquitado o chamado “blogomillo”); un reflexivo ensaio de Victoriano Pérez Prieto sobre a polémica Vaticano-Islamismo ou unha crítica longa e literariamente fermosa de Antón Patiño sobre a “maxistral novela oceánica” de Rivas, por citar só cinco dos contidos moi destacados deste número da revista.
Porén, botamos de menos unha maior presenza dos contidos da revista na rede. Estou certo de que de publicarse en formato dixital, este número de outubro tería milleiros de lecturas electrónicas. Aspecto que supoño os responsables da revista tratarán de mellorar no futuro, sobre todo, a partir da edición dun suplemento da revista dedicado especificamente aos libros e á literatura galegas do que teño oído falar e que coordinará un profesional de absoluta solvencia.
No panorama informativo en galego tan reducido (onde apenas salienta a continuidade teimosa d’ A Nosa Terra e a aparición esporádica dalgunhas publicacións institucionais), o esforzo de Tempos novos por ofrecer un produto desta dignidade merece ser salientado e recoñecido. Os lectores en galego debemos superar algúns prexuízos (escasamente xustificables) e apoiar publicacións tan notables como a aquí reseñada. Beizóns para Tempos novos e os seus responsables. Apoiemos a prensa en galego.

Actualización: (23-10-2006): Na canle de Tempos en Vieiros publícanse algúns contidos aos que fixemos referencia.

Etiquetas:

Ciber-romería

/en /por

Beizóns, todos os meus parabéns! Semella que foi unha marabilla. Quen dubida que este país con xente nova tan aquelada ten un futuro luminoso?

Etiquetas: ,