Nova reunión da Mesa polo Libro

A agardada nova reunión da Mesa polo Libro e a Lectura, que se realizou esta mañá, presidida pola Conselleira de Cultura e Deporte, non axudou a despexar todas as incógnitas que os axentes do sector do libro temos sobre a vacilante política do actual Goberno Galego sobre o libro galego e a promoción da lectura.
Tanto a Conselleira como o Director Xeral de Creación e Difusión Cultural expresaron con claridade o seu compromiso de converter o libro galego nun sector estratéxico, así como en promover os traballos necesarios para acadar un Pacto Galego polo Libro, suscrito tanto pola Administración Autonómica e os axentes do sector como polos sindicatos, medios de comunicación e pola propia sociedade. Obxectivos importantes que todos os membros da Mesa compartimos esperanzados, asumindo a corresponsabilidade que supón un acordo destas características.
Porén, foron máis confusas as propostas que os responsables da Consellaría de Cultura fixeron sobre a tramitación dos textos das leis do Libro e a Lectura, de Bibliotecas e do Plan de Lectura, aprobados por unanimidade polos membros da Mesa, que, por mor do novo contexto político, volverán ser reconsiderados nos vindeiros tres meses polas diferentes comisións de traballo, así como a ser consultados con outros sectores. Adiarase así, indubidablemente, o inicio do súa tramitación e discusión parlamentaria (que quedará para comezos de 2006) e a súa probable aprobación (previsiblemente, nunca antes dun ano); ralentización que os editores consideramos preocupante dada a difícil situación que vive o sector, máis crítica se cabe dende a ampliación da modalidade de préstamo promovida pola Presidencia do Goberno Galego.
Non foron, tampouco, moito máis concretas as propostas de actuación inmediata presentadas polo Director Xeral: a elaboración dun plano de formación para os axentes do libro (especialmente dos mediadores); o traballo para acadar un acordo cos medios de comunicación (fundamentalmente os de titularidade pública) para que se comprometan coa tarefa de proporcionar máis información e maior visibilidade para o libro galego; a creación dun instrumento virtual (un grande portal) para a promoción do libro, a literatura galega e a lectura; a elaboración dun calendario anual do libro e a lectura en Galicia; a realización de campañas de animación e a creación dunha estrutura permanente de coordinación dos axentes do sector para traballar en común. Medidas todas elas interesantes, necesarias (quen o dubida?) e recollidas xa na súa maior parte nos textos aprobados pola Mesa con anterioridade, para as que, sen embargo, non se presentaron compromisos nin de calendario nin de dotación orzamentaria. Botamos en falta, que non se expresasen compromisos dotacionais dirixidos a reducir os déficits alarmantes de lectura pública (sequera nos vindeiros orzamentos de 2006, dada a precariedade obxectiva de recursos dos que dispón a Consellaría no presente exercicio), que se deberían tratar de paliar nunha converxencia cos indicadores europeos e doutras comunidades autónomas.
Con respecto ao problema suscitado pola ampliación da modalidade de préstamo do libro de texto, a reunión da Mesa limitouse a devolver a cuestión á Mesa Técnica de Gratuidade e a comprometerse a estudala na comisión de traballo do libro como industria.
En definitiva, os responsables da Consellaría de Cultura e Deporte amosaron diante da Mesa polo Libro o seu interese e sensibilidade co conxunto do sector do libro (feito moi valioso que recoñecemos e agradecemos sinceramente), mais, sen embargo, non concretaron cáles van ser as súas prioridades de actuación para un sector cada vez máis desanimado.
Ademais de participar activamente nos traballos anunciados hoxe das tres comisións da Mesa polo Libro (se cabe, con maior convicción e entusiasmo ca na lexislatura anterior), os editores e os nosos compañeiros libreiros agardamos ser recibidos, coa maior premura, polo Presidente da Xunta para presentarlle a nosa visión do estado do sector. Así mesmo, esperamos volver ser convocados para participar -xunto cos responsables das Consellarías de Educación, Industria, Cultura e da Secretaría Xeral de Política Lingüística- nos traballos da Mesa Técnica de Gratuidade, onde cremos é posible atopar, con vontade de diálogo, un modelo de gratuidade que aumente a calidade da educación e, ao mesmo tempo, potencie a industria do libro e a lectura na nosa lingua.
Os editores galegos estamos, pois, nunha situación de “impasse” que non se pode prolongar sine die. O Goberno Galego no seu conxunto debe facer explícito o seu compromiso de apostar polo sector do libro galego. Reiteramos unha idea que cremos clave neste proceso: unha política integral para o libro galego non é un gasto, é un investimento en coñecemento, en cohesión e identidade para o conxunto da nosa sociedade.

Semana dos libros prohibidos

Sei por vilaweb da celebración nas bibliotecas norteamericanas da Semana dos Libros Prohibidos para reivindicar a liberdade de expresión. A información sinala que nos Estados Unidos sempre hai escolas, institutos ou bibliotecas que prohiben algúns libros que lles resultan incómodos, xeralmente os relacionados coa temática homosexual, aínda que o libro máis censurado é The Chocolate War de Robert Cormier, unha denuncia da corrupción e da crueldade. Existen libros prohibidos ou censurados entre nós?

Encontros de LIX no Porto

Deuse a coñecer xa o programa dos tradicionais Encontros Luso-Galaico-Franceses de literatura infantil e xuvenil, que se celebran no Porto no mes de novembro. Este ano abordarán o tema: “Os Clásicos: tradición e actualidade”, con particular atención a Andersen e Verne. O programa pode baixarse aquí.

Cubertas






Txetxu descúbreme este blog dedicado monograficamente ás carátulas dos libros. Moi recomendable para editores autocríticos no seu traballo e, tamén, para botar unhas poucas risas.
Semella que existen dúas grandes orientacións para a escolla ou para o deseño destas imaxes de cuberta: unha que pretende ofrecer unha metáfora visual do contido da obra e outra que aspira a constituír un mero reclamo impactante para o cliente na libraría. Nas nosas edicións de ficción, idealmente, pretendemos acrisolar os dous vieiros: atopar unha metáfora visual valiosa que chame polo lector. A verdade é que poucas veces o conseguimos.
Paga a pena comparar as carátulas destas edicións d’ O lapis do carpinteiro, preparadas por sete editores diferentes, e comprobar a presenza das dúas orientacións sinaladas e as diferencias de concepto comunicativo que expresan cada unha delas.

Hai trinta anos

Sucedeu hai hoxe trinta anos como recorda emocionado Pepe Cáccamo.

Como se fai un libro de texto?

Txetxu Barandiarán enlaza moi oportunamente unha reportaxe sobre o proceso de elaboración dun libro de texto. Ben sabemos os editores deste tipo de obras o traballo e o tempo que require este difícil xénero da edición.

Historia do libro

Pasei boa parte da tarde debullando esta espléndida Historia del libro de Frédéric Barbier que Alianza porá nos andeis das librarías dentro duns poucos días. Concibida dende unha perspectiva interdisciplinar, e moi ancorada, quizais excesivamente, na cultura e tradición editorial francesas, a obra vai abordando tanto a evolución do soporte, dos materiais e dos procedementos cos que se foi confeccionando o libro ao longo da historia, como os aspectos literarios, económicos, sociais ou políticos que determinaron o seu progreso e a súa permanencia.
Interesáronme moito as notas eruditas á marxe, enchidas de citas e curiosidades, ademais dos aspectos referidos aos cambios no uso das tipografías (“en caso de dúbida, empregue Caslon“), así como á evolución da tecnoloxía do papel e os procedementos de composición e impresión, aspectos que foron determinando a actual fasquía diso que chamamos libro. Como volume de referencia, recoméndoo aos profesionais da edición e aos amantes da historia da cultura impresa.

Despido

No descanso do partido non falamos doutra cousa. Os veciños de Sal sabemos da importancia desta noticia e da influenza política que durante as dúas últimas décadas tivo na cidade este xornalista.

Campo do Fragoso IV

ACEIRO E MEL
Bonita e emocionante foi a noite de fútbol que nos ofreceu un Celta de aceiro e mel, roubándolle a metáfora ao poeta Lorenzo Varela. Foi a marabillosa primeira parte a dun Celta de mel. Dono sempre do balón e de todos os espazos, o equipo de Vázquez saíu, desde o primeiro minuto de xogo, a procurar o gol, a razón de ser da beleza deste deporte. Baiano, un auténtico John Deere capaz de transformarse nun artista da filigrana na área pequena, abriu, tras un servizo magnífico de Núñez (que xogador!), o marcador cun imposible remate de calcaño. Pouco despois, foi Borja Oubiña, tras un caneo finísimo, quen bateu o coiro a ras de chan, coa convicción que só posúen os grandes futbolistas, logrando así o mellor gol da súa carreira deportiva. O xogo da serpe volvía a Balaídos da man dun equipo ordenado no seu despregue defensivo, seguro na posesión da pelota, imaxinativo nos cambios constantes de ritmo, fantasioso na invención dos espazos de desmarque e imaxinativo na confección dun xogo combinativo de pase longo, que nalgúns instantes resultou delicioso. Foi, porén, a segunda parte a do Celta de aceiro, o que soubo resistir con paciencia e intelixencia defensiva os perigosísimos ataques dun Sevilla (ata agora, o mellor conxunto visitante) moi reforzado coa saída de Kanouté e Saviola. O segredo deste Celta de aceiro e mel foi saber combinar axeitadamente as doses suficientes de disciplina defensiva e fantasía atacante, consolidándose, xa na quinta xornada, por méritos abondos como un líder sólido e solvente.