Tras a solidez do xogo desenvolvido diante do Xixón, os celtistas podemos ter esperanzas de que a tempada que comeza o vindeiro sábado será a do ascenso? A pesar de que non somos adiviños, as boas vibracións deste novo Celta, cheo de canteiráns, xa non se poden agachar. Nos partidos que lle teño visto de pesta pretempada, gustei moito do carácter equilibrado do esquema táctico imposto por Eusebio, cun medio do campo impresionante, onde o traballo calado de xente como Bustos e Michu e o tiraliñas dixital dun fenomenal Trashorras, permite que os dianteiros noviños cheguen a golear con certa facilidade. Se este carácter equilibrado permite ademais reducir o número de goles recibidos, non dubido que podemos ter algunhas posibilidades de comezar a soñar co ascenso. Hai razóns abondas para que o vindeiro sábado acudamos a Balaídos con todas as nosas ilusións renovadas.

[Mouriño e a súa xente acertaron esta tempada co vídeo publicitario da campaña de abonados. Cheguei a emocionarme coas palabras finais,  a verdade que pase o que pase «nunca deixarei de ser do Celta».]