Instituto Rosalía de Castro

/en /por
Nótase que o Cervantes está dirixido por un galego. É boa a noticia de que promoverá a cultura galega no exterior. Con todo, creo que é imprescindible a creación dun instituto propio (podería chamarse “Rosalía de Castro”, como propuxemos na lei do libro) que promova a lingua e a literatura galegas en todo o mundo. Precisamos unha estratexia de país, compartida por autores e editores e apoiada con convicción polos poderes públicos galegos, para dar a coñecer fóra o noso acervo literario, tanto ó histórico como o contemporáneo. Só así poderemos conseguir traducións e valoración do conxunto da nosa literatura. Se o Cervantes axuda na tarefa, benvido sexa, tamén.

Nova lei do libro e a lectura

/en /por
Remato de enviar as últimas suxestións, en representación dos editores galegos, á comisión redactora da nova Lei do libro e a lectura. Os traballos están a piques de rematar e o texto resultante ten moi boas trazas. Nesta comisión, presidida e dinamizada por Xavier Senín (magnífico o seu labor!) e formada por representantes de todos os subsectores do libro, traballouse con moito rigor e seriedade. Algo moi infrecuente no país noso, abocado sempre ao fatalismo. Unha boa mostra de que en Galicia, contando con vontade política e xenerosidade no esforzo, é posible o diálogo con amplitude de miras.

O texto, que os membros da comisión contamos aprobar neste mesmo mes de xaneiro, creo deberá ser sometido ao plenario da Mesa polo Libro e a Lectura, e logo á consideración do Goberno Galego e dos Grupos Parlamentarios. O que suceda no futuro será responsabilidade deles, mais constitúe un feito xa histórico que todos os axentes do libro e do fomento da lectura apoien unha proposta de futuro destas características. Non teño dúbidas de que este texto vai constituír unha referencia ineludible.

No documento da comisión hai moitas propostas novidosas, dende a constitución dun Consello Asesor do Libro, a creación do Instituto Rosalía de Castro (destinado a promover a lingua, a literatura e o libro galego no exterior), o regulamento da edición pública, ata un compromiso explícito de dotación á rede bibliotecaria (o déficit de lectura pública en Galicia lastra ao sector) e do desenvolvemento dun Plan Nacional de Fomento da lectura, entre outros.

Non é este xa o tempo das lamentacións dos editores e libreiros galegos denunciando que perdemos tiraxe e lectores. Cómpre iniciar unha nova etapa máis profesional e creativa (como no seu día fixo o sector audiovisual), contando cun apoio decidido dos poderes públicos polo fomento da lectura. Eis, o reto que propón esta lei na que puxemos tantas esperanzas. O libro galego é un sector estratéxico, sen unha industria do libro viable, moi dificilmente podemos crer no futuro da creación cultural en Galicia.