Wikisaber

Este novo portal educativo, promovido por Intel Educación, presentarase en Madrid o vindeiro 11 de marzo. Ten carácter gratuito e aposta polo ensino e aprendizaxe colaborativas. Anúnciase como concibido para ser utilizado en todos os cursos do ensino obrigatorio por alumnado, profesorado e familias.  Semella que algúns contidos son tradución e adaptación ao castelán doutros nativos en inglés. Non vimos na interface nin na información a presenza doutras linguas oficiais españolas. Wikisaber xa mantén un blog de noticias sobre o proxecto. Imaxinamos que nos vindeiros meses aparecerán outras iniciativas de oferta de contidos educativos electrónicos, formalmente vencelladas ao desenvolvemento da competencia dixital nas aulas. Seguirémolas co interese de valorar as tendencias que expresan.

O Celta, un equipo en busca de autor

Equipo do Celta que desputou a final de Copa en 1994.

Iván Riobó publica hoxe en Xornal de Galicia unha reportaxe sobre a actual crise do Celta, onde, xunto a doutros afeccionados celestes como Anxo Quintana e Modesto Riobó, aparecen algunhas das miñas opinións sobre a cuestión. Reproduzo os parágrafos onde aparecen as miñas palabras:

Os malos resultados das últimas xornadas situaron ao equipo olívico moi lonxe dos postos de ascenso e fixeron agromar a presión de non poder deixar escapar máis puntos de Balaídos se non quere pasar apuros para manter a categoría. Aínda que queda moito campionato -e no caso de encadear varias vitorias volvería o optimismo á parroquia viguesa-, o certo é que poucos confían nas posibilidades dun conxunto que está a atravesar unha auténtica crise de identidade.

Desta opinión é Manuel Bragado, un ilustre seguidor do Celta dende hai moitos anos. O director de Edicións Xerais de Galicia considera que a entidade esgotou un ciclo que vai ligado ao actual sistema de financiamento dos clubs de fútbol. «A crise do Celta é fundamentalmente unha crise societaria e do modelo de sociedades anónimas, agudizada porque o club tivo a mala sorte de pasar nunha temporada de xogar a Champions a baixar a Segunda», explica. Bragado cre que a esta situación se chegou «por unha pésima xestión directiva e por non confiar na figura de Fernando Vázquez, que foi o mellor adestrador que tivemos nos últimos anos despois de Víctor Fernández». O editor comenta que a partir de aí saíron á luz outros problemas como a débeda económica e iniciouse unha política deportiva “nefasta” da man de Ramón Martínez, «para min uns dos principais responsábeis da actual situación».

Bragado tampouco lle bota moitos piropos ao adestrador cordobés. «Con todo o respecto, penso que non está a altura», afirma, para a continuación lembrar que «o fútbol xógase no imaxinario colectivo do espectador e o problema é que aquí faltóuselle ao respecto á tradición futbolística dunha sociedade que viu nacer o fútbol hai máis de 100 anos». Augura unha «longa travesía do deserto» e aposta por unha renovación radical do club, consciente de que «é o propio celtismo o que está nunha crise de identidade».

Particular interese no seguimento desta crise celeste teñen as anotacións semanais do blog de Óscar Lorenzo na edición d´A Nosa Terra. Aposto, coma el, na necesidade de substituír no banco a Pepe Murcia. Con todo, sei que este cese non abondaría para solucionar unha crise que, como sinalo na reportaxe, creo que ten outras raíces (nese difícil terreo da reconversión de todo o fútbol profesional español, que comezou polos equipos de segunda).

Hoxe para o celtismo, sumido nunha crise de identidade, xa sen esperanza ningunha para esta tempada, o importante é non descender a 2ª B (o que é máis difícil do que parece, xa que temos cinco puntos menos dos que a mesma altura levabamos a pasada ), o que polo menos permitiría en setembro volver cun novo proxecto deportivo, necesariamente humilde (cinco ou seis mil seareiros na bancada non dá para máis), o que non impediría que fose ilusionante. Aí vexo á fronte ao arousán Luis César Sampedro. Un desexo.

«Trama y texturas»

Co inicio do seu terceiro ano de andaina a revista Trama y texturas ofrece todos os seus números en soporte dixital, que poderán ser adquiridos na plataforma Todoebook e nas librarías conveniadas coa plataforma de libro electrónico de Publidisa. Trama y texturas, a partir deste o seu número sete, poderá lerse tanto en soporte analóxico coma dixital. Ademais dos interesantísimos contidos da revista (arredor do libro e da lectura), o seu innovador modelo de comunicación cultural merece o noso maior interese.

 

Interferencias, novo anuncio do BNG

[kml_flashembed movie=”http://www.youtube.com/v/KAGsOq1ORkY” width=”425″ height=”350″ wmode=”transparent” /]

Co novo anuncio electoral do BNG pásame o mesmo que co primeiro (o famoso “Eu son Anxo Quintana” leva 50.000  visionados, un exitazo!). En ambos os dous casos o relato visual é eficaz, mesmo impactante, porén, dende un punto de vista semántico é horroso, cando non politicamente reaccionario. Esa muller encoraxada que decide o que se vota na casa é un modelo de sociedade da igualdade? No entanto, coa que está chovendo, entrar nestes matices é unha parvada. Publicidade política, pois, en estado puro.

Como será o mundo do libro en 2020?

A revista Qué leer convocou a seis expertos para que fixesen a súa análise de como cren que será o mundo do libro en 2020. A verdade é que algúns dos prognósticos son moi interesantes.

Para Juergen Boos, director da Feira do Libro de Frankfurt, en 2018 a venda de contidos dixitais superará a dos libros tradicionais (impresos), o que non supoñerá, en ningún caso, a devaluación da industria editorial nin a desaparición do libro impreso, xa que para el se convertirá na de maior facturación das industrias culturais (mesmo por riba de Internet).

Para Stuart Applebaum, directivo de Random House, a explosición dixital incrementará as oportunidades dos lectores. Como retribución ao autor das vendas dos libros electrónicos propón o 25% dos ingresos netos obtidos polo editor.

Para Alberto Rollo, director literario de Feltrinelli, o libro, tecnoloxicamente falando, ten unha longa vida por diante. Outrosí sucede coas librarías que en dez anos se terán transformado en espazos multiproduto.

Para Will Moore, directivo deIngram Digital, as librarías deben ofrecer indistintamente produtos  impresos coma dixitais, emulando a estratexia das actuais redes de sociais, xa que os lectores quererán interactuar entre eles. Para el, como sucedeu no sector da música co ipod que levou ao seu cume á música dixital, os novos dispositivos de lectura portátil farán o mesmo no mundo editorial.

Para Mike Shatzkin, fundador de The Idea Logical Company, o crecemento da industria editorial virá da man do e-book e os beneficios dos editores medrarán grazas á creación de novos contidos específicos que pendurarán das súas webs e que se distribuirán por medio dos teléfonos móbiles. Tamén acredita no desenvolvemento de novos xéneros literarios baseados na interacción entre os distintos formatos creativos.

Para Kalev Leetaru, da Universidade de Illinois, o problema do libro dixital non reside tanto na tecnoloxía como no feito de que os editores non saben como financialos. Apunta que paradoxicamente o libro dixital pode incrementar o consumo de papel, pois moita xente optará por imprimir os textos que se descargue. «A auténtica revolución chegará cando os aparellos de lectura dixital maduren ata o grao de ser tan confortables como o papel.»

Revolución dixital?

a href=”http://www.youtube.com/watch?v=NN3ZlOH4knM”>[kml_flashembed movie="http://www.youtube.com/v/NN3ZlOH4knM" width="425" height="350" wmode="transparent" /]

Se contas con sete minutos, recomendo seguir con atención este videoartigo sobre o concepto e os límites do dixital e da «revolución» que introduce na cidade contemporánea. Aínda que é de 2007 (e, dende entón, as cousas xa mudaron), algunhas afirmacións aínda son luminosas.

Grazas, Txetxu, res razóns, esta peza convida á reflexión desprexuizosa.

«Rosalía 21»

Hoxe é «Día de Rosalía», conmemoramos o 172 aniversario do nacemento da nosa poeta primeira. Con este motivo aparece Rosalía 21, o libro colectivo de ensaios do proxecto multiartístico coordinado por Anxo Angueira. Un libro ben fermoso para unha data que non debe pasar desapercibida.

Entrevista en Radio Nacional

Onte domingo foi emitida na desconexión do mediodía de RNE para Galicia unha entrevista que me fixeron con motivo do trinta aniversario da editorial. Hoxe varios medios publican algunhas das miñas afirmacións recollidas por Europa Press.

«A primeira paraula en catalá»

[kml_flashembed movie="http://www.youtube.com/v/XlH4ZLSi3YM" width="425" height="350" wmode="transparent" /]

Vía Carlos Callón

A campaña da FPG

object height=”344″ width=”425″>

A FPG está promovendo unha campaña ben xeitosa. Merece o noso interese o anuncio e a cuña, pasando polos textos do blog do candidato (X.L. Méndez Ferrín), ao completo programa. Sería magnífico que a esquerda independentista que defende a República Galega entrase no Hórreo.