Adiviñanceiro popular galego

Acaba de chegarnos do prelo este Adiviñanceiro popular galego, un groso volume de case cincocentas páxinas que recolle tres milleiros de pezas do corpus adiviñancístico de noso organizadas temas. A adiviña é un concentrado poético do saber popular moi característico do mundo agrario, un patrimonio inmaterial que merece ser recuperado e posto en valor.
Sempre gustei editar estes libros de folclore e de compilación da nosa memoria literaria oral (dos que me sinto moi orgulloso), indispensables, ademais, na conformación dun catálogo cultural. Os autores, José Luís Garfer e Concha Fernández, dous dos folcloristas máis destacados da península ibérica, duplicaron nste volume o repertorio que publicaran por vez primeira hai case vinte anos. Este novo adiviñanceiro, ilustrado sobriamente con gravados a linóleo de Fino Lorenzo, enriquece un patrimonio adiviñancístico que xa explorara Paco Martín, Gloria Sánchez ou Palmira G. Boullosa, entre outros folcloristas galegos. José Luís e Concha preparan, agora, unha antoloxía de contos galegos populares en verso que pretendemos publicar en 2008.

Etiquetas:

Dia do libro Infantil: o cartel en galego

Eis o texto en galego do Cartel do Día Internacional do Libro Infantil e Xuvenil 2007 que reseñamos aquí hai unha semanas. Pode lerse e imprimirse premendo sobre a imaxe.

Fina Casalderrey, Premio Irmandade do Libro

Recibimos con grande alegría a noticia que o premio Irmandade do Libro á autora do ano foi outorgado a Fina Casalderrey. Recoñécese así a traxectoria dunha das autoras fundamentais no agromar desta auténtica idade de ouro que vive a nosa Literatura Infantil e Xuvenil en galego. Hai apenas dous meses publicamos A lagoa das nenas mudas (ilustrado por Patricia Castelao, outra marabilla!), unha novela conseguidísima para rapaces de dez anos en diante, que aborda a cuestión da comunicación no novo contexto intercultural; e dentro de apenas dúas semanas aparecerá A pomba e o degolado, título co que a nosa colección Fóra de Xogo chega o seu número 100. Adianto que esta novela, baseada nun caso de acoso escolar, é para min a obra máis conseguida dunha autora que avanza literariamente en cada novo título que publica. Fina recibirá o premio o vindeiro venres 23 de marzo no seo da cea que organiza en Carballo a Federación de Libreiros de Galicia na que intervirá o escritor Manuel Rivas e na que serán outorgados os premios Irmandade do Libro 2006. Alí trataremos de estar, despois da presentación na que participaremos en Ribeira.

Etiquetas:

Jaureguizar: crónicas da presentación

O que máis gosto das reunións de blogueiros é a lectura das súas crónicas posteriores. Á de onte ben pagou a pena. Eis os textos lúcidos de Alfredo Ferreiro e Pelachos, que resumen os contidos dun logo encontro e substancioso encontro. Unha experiencia a repetir.
Se o servidor de you tube mo permite, intentarei subir algún vídeo máis dos que fixemos (hoxe foi imposible, a pesar de telo intentado unha chea de veces, outra vez será!).

Etiquetas:

Jaureguizar: a novela, un dilema moral

Na súa intervención Jaureguizar explicou que na novela presenta un dilema moral que o lector ou a lectora debe resolver.
Etiquetas:

A cova das vacas mortas

Hoxe presentamos a web.

Actualización (21:30): O acto de presentación desta tarde serviu para xuntarnos unha media ducia de blogueiros interesados pola literatura: Alfredo Ferreiro, Pelachos, Martin Pawley, Folerpa, Kavafinho, Jaureguizar e eu mesmo.
Para comezar, o autor fixo unha presentación da novela e, logo, dos contidos do sitio web onde se pretende dar conta tanto do argumento e dos personaxes, como establecer un espazo de participación cos lectores por medio da realización de clips. Propóñense, ademais, diversos enlaces na rede (relacionados tematicamente coa obra) así como a posibilidade de baixar o primeiro capítulo.
Logo abriuse un longo debate (durou preto das dúas horas) entre todos os participantes, onde se reflexionou moito sobre a importancia dos aspectos formais na creación literaria, sobre qué entendemos por literatura infantil e xuvenil, sobre o papel dos blogs na creación literaria ou mesmo sobre o papel dos autores con respecto á crítica galega.
Nos vindeiros días iremos publicando algúns fragmentos da gravación deste interesante debate.

Etiquetas:

International Children's Book Day

Este 2007 o Día Internacional do Libro Infantil (2 de abril) está organizado pola sección novacelandesa do IBBY baixo o lema “Stories Ring the World”.
O texto da mensaxe foi preparado por Margaret Mahy (gañadora do premio Andersen 2006, o auténtico Nóbel da literatura infantil e xuvenil, adxudicado cada dous anos) e o cartel polo ilustrador Zap Waipara.

Reproducimos o texto orixinal de Mahy que comeza cunha lembranza da súa experiencia de cando aprendeu a ler:

“I will never forget learning to read. Back when I was really small, words scurried past my eyes like little black beetles trying to get away from me. But I was too clever for them. I learned to recognize them no matter how fast they ran. And at last – at last I was able to open books and understand what was written there. I was able to read stories and jokes and poems all by myself.
Mind you, there were some surprises. Reading gave me power over stories, but, in a way, it also gave stories power over me. I have never been able to get away from them. That is part of the mystery of reading.
You open the book, take in the words and the good story explodes inside you. Those black beetles running in straight lines across the white page, turn first into words you can understand and then into magical images and events. Though certain stories seem to have nothing to do with real life – though they melt into surprises of all kinds, and stretch possibility this way and that as if it were a rubber band, in the end good stories bring us back to ourselves. They are made up of words, and all human beings are anxious to have adventures with words.
Most of us begin as listeners. When we are babies our mothers and fathers play with us, reciting rhymes, touching our toes, (This little pig went to market) or clapping our hands. (Pat-a-cake! Pat-a-cake). Games with words are spoken aloud and, as very small children, we listen and laugh at them. Later, we learn to read that black print on the flat page, and, even when we read in silence, a certain voice is there too. Whose voice is it? It might be your own voice – the reader’s voice, but it is more than that. It is the voice of story, speaking from inside the reader?s head.
Of course there are many ways in which stories are told these days. Films and television have tales to tell, but they do not use language in the way books do. Authors who work on television or film scripts are often told to cut back on the words. ‘Let the pictures tell the story,’ say the experts. We watch television with other people, but when we read we mostly read alone.
We live in a time when the world is crowded with books. It is part of the reader’s journey to search through them by reading and then reading again. It is part of the reader’s adventure to find in that wild jungle of print, some story that will leap up like a magician – some story that is so exciting and mysterious that the reader is changed by it. I think every reader lives for the moment when the everyday world shifts a little, giving way to some new joke, some new idea, some new possibility given a truth of its own by the power of words. ‘Yes, that is true!’ cries that voice inside us. ‘I recognise you!’ Isn’t reading exciting!”

Golfiño

Dos proxectos que teño promovido na miña vida profesional en poucos tiven máis fe ca en Golfiño, unha revista mensual de banda deseñada, dirixida a nenos e nenas de 8 a 12 anos, que creamos da man de Fausto Isorna e Miguel Vázquez Freire. Sempre crin que co comenzo deste século era o momento de reeditar o esforzo que supuxo Vagalume ou o papel que en Cataluña viña desempeñando Cavall fort (despois de corenta e seis anos segue editándose) como medios dirixidos ao público máis novo. Equivoqueime. Comercialmente para nós a experienciade Golfiño foi un fracaso estrepitoso, non conseguimos apenas axudas (a pesar de que petamos en moitas portas) e, despois de catorce números de termar por ela, acabamos pechándoa e cedéndolla gratuitamente á La Voz de Galicia que a convertiu en semanal e exclusivamente en publicación de historieta, durante dúas tempadas. Porén, teño o convencemento de que Golfiño triunfou doutra maneira, xa que foi fundamental para que agromase unha boa parte da xeración de debuxantes de BD, que existe hoxe no país.
Agora Fausto inaugura unha exposición sobre o proceso creativo das portadas da revista, unha antolóxica de quince daquelas portadas, feito que nos enche tamén de orgullo. Poucas veces podemos dicir que un fracaso sementase tanta esperanza. Beizóns para Fausto o creador do personaxe e o director artístico de tan importante proxecto.

Etiquetas:

Lobos de mentira

Hoxe iniciamos unha campaña de animación á lectura en centros de Educación Infantil e primeiro ciclo de Primaria. Lobos de mentira de Manuel Lourenzo conta a historia de dúas espilidas ovelliñas que descobren estar enganadas polo badoco e troleiro pegureiro que as coida. Están previstas máis dun centenar de representacións nos vindeiros meses.
Actualización (6-2-2007): El Pais faise eco da iniciativa.