Un cravo deitado no mar

/en /por
Recomendo a lectura do relato que publica hoxe Rosa Aneiros sobre o pasamento de Cunhal. Moi emocionante e fermoso.

Eugenio e Álvaro

/en /por
Os pasamentos de Eugenio de Andrade e Álvaro Cunhal entristécennos. Facemos nosas as fermosas homenaxes aparecidas en Barnabé.

Un erro que rectifico

/en /por
Coas présas do posteo teño incorrido en moitos erros. Rectifico o último que cometín ao anunciar unha entrevista coa gañadora do Premio Xerais de Novela. A verdade é que as primeiras entrevistas con Teresa Moure e Ramón Carredano, os gañadores, foron publicadas por La Voz de Galicia nas súas páxinas de Cultura de onte. As miñas desculpas ao seu autor e ao xornal e parabéns polo traballo ben feito. Queda dito.

Herba Moura

/en /por
Hoxe comecei a lectura do orixinal de Herba Moura. Recomendo a primeira entrevista longa coa súa autora, aparecida hoxe en Vieiros.

LIX invisible?

/en /por
Ten razón Martin Pawley que un periódico serio considera invisible a LIX (Literatura Infantil e Xuvenil). Este foi o criterio que seguiron os responsables do BG. Neste caso, non debemos consideralo unha ofensa á nosa LIX; simplemente é a política consciente dun medio que dedica a este subxénero atención só dúas veces ao ano: o 2 de abril e durante a campaña de Nadal (a cota que consideran lle corresponde). No camiño da visibilidade da LIX aínda hai moito por facer, tanto aquí, coma fóra. Nesas andamos.

Debater o futuro

/en /por
Esta semana convén facer o último esforzo para debater o futuro dun tempo novo. Aínda que as enquisas son moi esperanzadoras, non podemos confiarnos, xa que a marxe para un goberno alternativo de esquerdas é estreita e pode aparecer algún acontecemento inesperado que nos leve ao garete.

O rigor bilingüe de Conte

/en /por
Pasado o rebumbio, leo con máis vagar o artigo de Conte. A grosso modo conclúo que para este crítico tan sesudo os escritores galegos (dende Meendinho a Suso de Toro) son bilingües por definición (como considera prexuiciosamente que o é a sociedade galega), sendo, por tradición máis prolíficos, e interesantes, na lírica ca na narrativa.
O certo é que non paga a pena alporizarse e entrar en grandes debates sobre unha negación tan radical e extravagante (termo co que a cualifica moi acertadamente Jaure). Enviareille mañá, de agasallo, un volume de cada un dos nosos libros de literatura. Con seguridade, este bo señor, se pretendese aprobar a selectividade, que se celebrará esta mesma semana, os necesitaría. E, por riba, pontifica coma se soubese. Meus, Deus!

Celta esperpéntico

/en , /por
O do ascenso pode ser verdadeiramente esperpéntico. Poucas veces asistimos no eido do simbólico (o que representa socialmente o fútbol) a unha representación máis desacougada da dimensión revolcada de Sal. Despois de celebralo polo grande o domingo pasado, unha cuestión de procedemento (non chego a comprender o sentido desa norma) pode deixarnos en segunda. O partido de onte, fóra de dous penaltis clamorosos non asubiados e da inxusta expulsión de Fabián, foi estremecedor e tristísimo. Outra vez, o medo enchendo Balaídos. Será posible que un xeito de esconxuro maligno persegue o futuro de Sal, unha cidade que non ten acougo de máis de dous días para gozar das súas alegrías?
Ollo!: nas bancadas rexoubábase onte que a reclamación por aliñación indebida, presentada polos rivais do Celta, fora chivateada por medios de Torre. Se isto fose certo (sinceramente non mo creo) e o Celta non gaña o vindeiro sábado (o que é posible co desánimo e o desconcerto que invade ao cadro de xogadores), poderiamos estar diante dunha enleada moi seria (con repercusións políticas e sociais inimaxinables). Eu, con todo, e a pesar do medo, non perdo a esperanza da volta a primeira.

Entrevista a Ferrín

/en /por
Josito publica en Babelia unha magnífica entrevista con Ferrín. Son interesantes, tamén, as referencias a quince autores e os informes sobre o estado dos diferentes xéneros da literatura galega.

Buxo

/en , /por


Arboriña de buxo.

A arboriña de buxo que entregamos a todos os asistentes á festa pretendía ser unha metáfora visual de como entendemos a edición en galego: unha planta que crece a modiño; precisa rego constante; fertilizante, de cando en vez, e proporciona, co paso do tempo (pode durar ata seis séculos), unha madeira forte e harmónica (é a máis axeitada para construír as gaitas). O porte elegante das súas árbores adultas semella o modelo de catálogo que debemos seguir alimentando.