Onte 1540: A nosa Irmandiña
Desde aquel Galicia-Irán, celebrado en Riazor o 27 de decembro de 2008, non volveu xogar a selección galega de fútbol. Aquela emocionante nadaliña do goberno de Touriño e Quintana foi coutada de raíz por Alberto Núñez Feijoo, a quen debeu anoxarlle a popularidade que colleu entre a mocidade a nosa Irmandiña. Mágoa de selección galega, sobre todo cando o noso fútbol de élite está vivindo un momento de fulgor, tanto polas grandes tempadas do Celta, Deportivo e Lugo, como pola cantidade de xogadores galegos emigrados nas ligas internacionais.
Non teño dúbida que Galicia sería un cadro moi competitivo no marco europeo, contando cunha portaría con Sergio Álvarez ou Diego López, e dez xogadores de campo como Mallo, Barragán, Ínsua e Jonny na defensa, Trashorras e Álex Bergantiños na media, Denís Suárez, Lucas Pérez, Iago Aspas e Iago Falque nunha dianteira de moitos quilates. Rafael Louzán, o actual presidente da Federación Galega de Fútbol, sabe do valor engadido de contar cunha selección propia, que ademais de expresar o orgullo de todos os galegos e galegas contribuiría a fortalecer lazos e pechar feridas entre as nosas afeccións.
Sei que se facemos o xogo do seleccionador, responsabilidade que poderían asumir Luís César ou Fernándo Vazquez, non hai dificultade para contar cunha excelente Irmandiña. Arrisco a preparar unha convocatoria: Sergio Álvarez (Celta), Diego López (Milán) e Roberto Fernández (Lugo), porteiros; Jonny Castro (Celta), Hugo Mallo (Celta), Pablo Ínsua (Leganés), Antonio Barragán (Valencia), Andrés Túñez (Burinam), defensas; Trashorras (Raio), Álex Bergantiños (Deportivo), Fran Rico (Granada), Lucas Vázquez (Real Madrid), Juan Domínguez (Deportivo) e Fernando Seoane (Lugo), medios; Lucas Pérez (Deportivo), Iago Falque (Roma), Santi Mina (Valencia), Denís Suárez (Vilarreal), Joselu (Stoke City) e Iago Aspas (Celta), dianteiros. Fachenda de fútbol galego.