Gabri Veiga, alfaia celeste
Tras a rotunda vitoria diante do Valladolid (3-0), o Celta do profesor Carlos Carvalhal fixo recuperar a ledicia e o optimismo á bancada de Balaídos. Un auténtico partidazo tanto polo acougo clasificatorio que proporciona o resultado diante dun rival directo, ao que se lle iguala a diferenza de tantos e se lle mellora na xeral, o que ten o seu valor nunha liga igualadísima na que coa excepción do Elxe ninguén quedou descolgado, como pola clara consolidación da mellora en todos os eidos do xogo que se ven producindo dende a chegada do adestrador bracarense. Un balance aínda máis positivo se temos en conta a actuación destacada de onte dos xogadores da canteira, especialmente de Gabri Veiga que tras a súa memorable actuación, incluídos dous goles (e xa leva oito e tres asistencias!), saíu aclamado coma un heroe, sen menoscabo dos paradóns valiosísimos de Iván Villar no tempo engadido da primeira metade e da entrada na segunda do central Carlos Domínguez e do medio Hugo Sotelo, o que coa presenza na lameira dos veteranos Hugo Mallo e Iago Aspas permitiron recuperar o protagonismo canteirán que semellaba perdido.
Emporiso a enorme actuación de Gabri Veiga, probablemente unha das mellores da súa vida deportiva, a revelación do campionato, tanto polos seus números de estrela (e de selección) como polo modelo que representa de medio moderno potente, con condución, velocidade e chegada letal dende segunda liña, adquiriu na tarde de onte un carácter histórico. Unha actuación do porriñés que protagonizou a maior parte dos ataques combinatorios celestes de mérito, unhas veces lanzando a Aspas, Carles e Seferovic, outras empurrando cunha forza e ao tempo unha fineza imparable a defensa pucelá sobre a súa porta, outras xutando entre os paos cunha convicción e unha autoridade descoñecida para un rapaz de apenas vinte anos. Gabri avisou no minuto 9 cunha das súas arrincadas que onte quería que fose o seu día, o que reiterou no 16 cabezando cara atras sobre Seferovic no primeiro gol, tras unha xogada que comezou e logo foi tecida con paciencia pola dianteira celeste. Como insistiu Veiga no 17 xutando dende a frontal unha diagonal que recibira de Luca de la Torre. Mais sería no 31 cando marcou por vez primeira, cun xutazo soberbio dun balón que Carles abandonou na área, cando foi atrapado por un defensa en claro penalti, tras unha excelente combinación pola dereita de Hugo e Iago.
Tras o descanso, os de Pacheta non baixaron os brazos e obrigaron aos celestes a dar un paso atrás. Mesmo o marroquino Amallah marcou, aínda que o gol foi anulado polo VAR, tras unha espera inquedante por innecesaria. Xaora, iso non descentrou a Veiga na súa actuación estelar que no 63 aproveitou un rexeite na área, ao máis puro estilo de dianteiro finalizador, tras outra xogada moi traballada na que Aspas e Galán moveron a bola dunha a outra banda. Tanto que non conformou ao do Porriño que dous minutos despois xutou sobre a base do poste, o que puido ser o seu primeiro triplete en primeira. Mágoa! Tras a súa saída do campo no 69 no carrusel de trocos cos que Carvalhal quixo asegurar o resultado, o Valladolid foi esvarando na melancolía ao tempo que a bancada do Fragoso festexaba unha tarde inesquecible da súa nova alfaia, un xogador de moitos quilates polo que non é difícil aventurar que chegado o verán puxará algún equipo da Premier League.
Outra ledicia celeste é contar agora coa intelixencia do profesor Carvalhal no banco, tanto pola súa flexibilidade táctica e empatía co vestiario como pola súa facilidade para entender a gramática do fútbol celeste, unha combinación de doses de identidade (canteira), afouteza (compromiso), disciplina (respecto polo colectivo) e xogo bonito (fútbol de salón), moi valorada pola afección celeste que onte, a pesar do excelente partido e do amplo resultado non despregou aínda a súa rianxeira. Con todo, tras once partidos Carvalhal sumou 16 puntos con 4 vitorias e 4 empates, números que de continuar a tendencia asegurarían, por custosa que estivese, a permanencia.
Publicado en Faro de Vigo: 27/02/2023
Dejar un comentario
¿Quieres unirte a la conversación?Siéntete libre de contribuir