Poema de hoxe 175: «Metal central» de Alfredo Ferreiro

Somos dun metal que se funde,
somos dun metal que nos funda,
(…)
Somos do metal central
do mundo

Alfredo Ferreiro, Metal central (Espiral Maior, 2009)

Poema de hoxe 174: «A estación sen ti» de Daniel Salgado

A estas alturas nada colle nun poema,
todo semella tan ancho
que soborda
a cousa ruín dunha palabra.
A estas alturas
nada colle nun poema porque desencadeas,
amor,
a vida aberta fóra do papel.

Daniel Salgado, Sucede (Espiral Maior, 2004)

Poema de hoxe 173: «Ironía británica» de Manuel Rivas

Disque temos unha ironía británica. Mais o noso himno nacional, coa letra d’«Os pinos», supera en todo o «God save the Queen».

Manuel Rivas, Os Grouchos (Xerais, 2008)

Poema de hoxe 172: «Galicia», colectivo Ronseltz

Galicia

Todo na miña terra é paisaxe
Menos traxe,
paxe
e garaxe.

Colectivo Ronseltz, Unicornio de cenorias que cabalgas os sábados (Positivas, 1994)

Poema de hoxe 171: «Contrabanddo de amigo» de Antón Reixa

Sentada estou na illa de San Simón
esperando, meu amigo, ai, que volvas do Gran Sol
e pola ponte de Rande van e veñen sen parar
moitos coches, meu amigo, que non veñen do Gran Sol.

Antón Reixa, «Contrabando de amigo» (Viva Galicia beibePositivas, 1994)

Poema de hoxe 170: «A brétema» de Antonio Noriega Varela

A brétema, ¿tu sabes?, é ceguiña:
os piñeirales pouco a pouco explora,
i anda sempre descalza, e si se espiña
sangrar, non sangra, pero chorar, chora…

Antonio Noriega Varela, «A brétema» (Do ermo, 1920)

Poema de hoxe 169: «Feros corvos de Xallas» de Eduardo Pondal

Feros corvos de Xallas
que vagantes andás;
en salvaxe compaña,
sin hoxe nin mañán;
quen puidera ser o voso compañeiro,
pola gándra longa!

Eduardo Pondal, «Feros corvos de Xallas» (Queixumes dos pinos, 1886)

Poema de hoxe 168: “Ai! esperta, adourada Galicia” de Francisco Añón

Ai! esperta, adourada Galicia
dese sono en que estás debruzada.

Francisco Añón, “A Galicia”

Poema de hoxe 167: “Ou Galicia, Galicia boi de palla” de Xoán Manuel Pintos

Ou, Galicia, Galicia boi de palla
canta lástima ten de ti o Gaiteiro!

Xoán Manuel Pintos, A gaita galega (1853)

Poema de hoxe 166: «Branca» de Eduardo R. Cunha «Tatán»

Máis aló do horizonte
a nube branca descende,
baixa e sube, sube e baixa.
Ten voz clara, alta e sincera
e chove nas beirarrúas
palabras de doce espera.

Eduardo R. Cunha Tatán, «Branca» (2015)