Sobre os museos
A colección do MOMA, aínda que non decepciona, estivo por baixo das nosas expectativas. O que máis nos interesou foron Dadá (a exposición que preparara o Pompidou) e a colección fotográfica (eis Doisneau). Para nós a sorpresa foi o MET, un museo tan grandioso como desorganizado. Interesáronnos as coleccións de pintura (sobre todos por eses seis Vermeer magníficos, pola mostra de impresionistas e pola pintura do XX, cunha presenza delirante de Picassos, Modiglianis e Magrittes) e as magníficas exposicións temporais (como o “Tribute a Susan Sontag”, “Anglo Mania” e a de Girodet, moi didácticas). Outrosí sucede co de Historia Natural, onde non hai que deixar de visitar o Planetario e a exposición sobre Darwin (en plena batalla ideolóxica entre o creacionismo neocon e o evolucionismo).
Moito para ver e moito que aprender dos museos novaiorquinos, sobre todo polo seu esforzo por promover exposicións temporais (proporcionando así unha nova oportunidade aos seus fondos) e procurar un público novo (todos están inzados de proxeccións en pantallas planas, e de información complementaria en soporte dixitais).