Onte 219: Elmer republicano
Non imaxinaba que no día da República rendiría homenaxe a Elmer, o noso elefante preferido. Cando en 1997 publicamos en galego en Xerais o primeiro álbum de David Mckee presentabamos ao simpático elefante de cores como a expresión da diversidade e a mellor gabanza da diferenza para os lectores máis noviños. «Elmer vive na manda de elefantes pero síntese diferente porque é de retallos: é amarelo, laranxa, vermello, rosa, lila, azul, verde, negro e branco, pero, Elmer, non era da cor do elefante». Hai catro anos, recuperabamos Elmer con Negros e brancos, un libro que constitúe un alegato plenamente vixente en contra da guerra, a prol da educación para a paz e a convivencia entre persoas e mundos diferentes. Onte, tras coñecer a patética cazaría de El-Rei en Botsuana, sabemos que o elefantiño Elmer, coma mesmo Dumbo o torpón de Disney, expresa, ademais, a dignidade dos valores republicáns de igualdade, liberdade e fraternidade. Sempre Elmer!!!
A este respecto, chamoume moito a atención a intervención dun lector esta mañá nun xornal galego; velaí vai: “pobres animaliños e pobres as pobres persoíñas que no mundo hai. Mundo cruel e desapiadado; menos mal que aínda quedan cousas para as que mirar, coma as cores dunha bolborta na primavera, un carballo vizoso e lanzal, unha impoñente posta de sol bañándose no océano ou unha manda de elefantes vivos a correr libres pola sabana.