Onte 1417: Alto do Fiouco

fioucoRegresando de Santander pola A8, o paso polo temible Alto do Fiouco, entre o lusco e fusco posterior ao solpor, coincidiunos cun moi espeso neboeiro. A experiencia foi ameazadora, propia dunha película de medo para a que non sacamos entrada ningunha no despacho de billetes. A pesar do túnel de luz creado polos sinalamentos laterais e na propia vía, a situación deste treito de dez quilómetros da A8 entre a Xesta e o Arroxo, vixiado por un radar de tramo, é absolutamente inconcebible, xa que continúa sendo unha inadmisible ameaza para a seguridade vial. Máis alá das razóns que levaron ao Ministerio de Fomento a trazar tan alta a autovía, nunha zona onde, sexa verán ou inverno, o contraste de temperaturas entre a Corda e a Mariña e o vento nordés provocan unha espesa néboa, é imprescindible procurar unha solución, que non sexa a de interrumpir decote o tráfico e evitar que os condutores e condutoras leven durante un cuarto de hora o corazón na man.

1 comentario
  1. ramón gallego
    ramón gallego Dice:

    A Corda, mágoa, bótalle a culpa á brétema

    No recanto da Corda á Mariña
    aconteceu a enxurrada
    non che amosan moito caletre
    para expoñer a labazada,
    rexeitan o coidado
    desprezan a prevención
    agás se perder vidas
    á eiva non lle pon atención,
    o consello do que manda
    se cinxir a precaución
    quen polo Alto da Xesta anda
    ben o saber da cuestión,
    na pescuda da expiación
    os trampóns latrican a eito
    só lles merecer compaixón
    madía leva co feito,
    a falla de persoal
    non é unha boa razón
    nen a névoa mesta no Arroxo é casual
    nen o por de relevo ten perdón,
    deixalo da man da prudencia
    é ollar pra outro lado
    espallar a condolencia
    vaia, o xuízo non acado,
    nunha actitude noxenta
    amolarnos coa inseguridade
    méntenos a mantenta
    pra fuxir da súa responsabilidade,
    a endeita xaora
    coa ousadía do momento
    a súa teima arestora
    é avaliar a desfeita,
    no curuto do Fiouco
    vintesete anos despois
    sete Ministros, que non é pouco
    velaí a pantasma de Angrois.

    Responder

Dejar un comentario

¿Quieres unirte a la conversación?
Siéntete libre de contribuir

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *