Campo do Fragoso XIII

CANDIDATURA EUROPEA
A pesar de non realizar un encontro de grande beleza, onte o Celta presentou por vez primeira a súa candidatura europea vencendo a un dos seus rivais directos nesta difícil pelexa. A falta de quince xornadas para o remate da tempada, o obxectivo da permanencia (contar con corenta puntos) xa está practicamente no peto. Un éxito formidable. O que queda agora por diante aos de Vázquez é facernos soñar coa volta á UEFA e mesmo chegar a recuncar na Liga de Campións. O Villareal, aínda mermado polas ausencias de Riquelme e Sorín, a endiañada parella porteña, controlou de forma egoísta a pelota, levando a iniciativa do xogo e desbordando polas bandas, sobre todo na primeira parte, á defensa local. Porén, o Celta, moi ben organizado e seguro polo centro, foi quen buscou o gol con maior convicción por medio de veloces contragolpes dirixidos por Borja Oubiña, outra vez, o noso xogador máis valioso. O mediocentro vigués axigántase en cada xornada. Onte recuperou no centro do campo os balóns que quixo, facéndoo coa elegancia e precisión propias dun malabarista; cortou as xogadas perigosas no momento oportuno; distribuíu, a unha e outra banda, con maior profundidade e veleno atacante que noutras ocasións, converténdose na referencia imprescindible para os seus compañeiros que o buscaban para procurar acougo e manter o tempo de xogo. Mágoa, que no derradeiro contragolpe non atinase no seu xenial remate, deixando a pelota lixeiramente esterada á esquerda. Se chega entrar, Balaídos quedaría definitivamente rendido aos seus pés. Non me cabe dúbida que ese momento chegará.