Axentes literarios e "best sellers"
A nosa escasa experiencia na negociación de dereitos con axentes internacionais (sobre todo os da área anglófona) amosa que esta brutal lóxica do mercado vaise impoñendo tamén na relación que teñen con nós. Moitas veces solicitan adiantos de máis de 6.000 euros (unha cifra pequena na puxa polas súas novidades) que son case astronómicos para a edición galega, pois equivalen a vendas superiores aos tres ou catro mil exemplares (moi dificilmente acadables no noso mercado para case calquera título). Cantidade ao que hai que engadir o custe fixo da tradución que, só nunha minoría dos casos, pode ser subvencionada (ata o 60%) pola Consellaría de Cultura. Razóns pola que é ben meritorio o esforzo que algúns editores están facendo nos últimos anos para editar na nosa lingua títulos do mercado internacional. Equilibrar a necesidade de publicar en galego a literatura internacional de calidade (algo imprescindible) coas posibilidades reais do noso pequeno mercado é un problema difícil de solucionar.
Está claro que o brutal consumismo chega a todas partes e, á fin e ao cabo, o mundo editorial está perdendo aos “editores románticos” (así nos chaman aos estudantes) a golpe de best-seller e talonario.
No entanto, dá a impresión de que, no fondo, todos queren ter un best-seller no seu haber, a pesar de negalo e falaren con soberbia dos “libros innecesarios” e de que “ler o código da vinci [xesto de noxo] non é ler”.
Estou confusa e desencantada…
Se se están a “cazar” novos best-sellers debe de ser por algo…