Listado de la etiqueta: independencia

Onte 1439: Via Lliure

diada_2015O novo éxito da Díada supón a consolidación do empoderamento dunha cidadanía catalana disposta a participar na construción dun novo país e a reclamar un novo estatus de Catalunya con España e con Europa. Un proceso de empoderamento, que no tempo coincidiu con movementos como o 15M, no que foi decisivo o peso das organizacións cívicas e sociais agrupadas na Assemblea Nacional Catalana. As fotografías desta Via Lliure da Meridiana expresan que foi un día de festa, de ledicia e esperanza compartida por moitas persoas. O carácter plebiscitario das eleccións do 27S protagonizou esta convocatoria soberanista. Tras as enquisas publicadas esta semana e despois desta gran manifestación independentista é moi probable que no 27S as candidaturas soberanistas (a lista unitaria de Junts pel Si e a da CUP) obteñan unha maioría absoluta apretada, cuxa xestión será complexa e consecuencias políticas impredicibles. Con todo, chama a atención o esforzo do Partido Popular por intensificar esta polarización, que entende lle favorecerá fóra de Catalunya nas xerais de decembro.

Onte 1141: Tras o 9N

Se utilizamos termos deportivos a consulta popular promovida onte polo Govern sería considerada un amigable e, polo tanto, non computaría para competición oficial ningunha, mais si quedaría recollida a súa celebración e o seu resultado no historial colectivo e de cada un dos seus participantes. Do mesmo xeito, a consulta catalá do 9N, tanto pola importante mobilización que supuxo como pola súa repercusión internacional, supón un fito no proceso de autodeterminación, xa que marca unha clara perda de peso do estado en Cataluña e reafirma a vontade dunha parte significativa da súa cidadanía de decidir o seu futuro. Inevitablemente, despois do 9N abrirase a posibilidade dunha convocatoria de referendum acordada con Madrid (o que semella case imposible) ou dunhas eleccións plebiscitarias, tras as que de existir unha ampla maioría soberanista, os gañadores declararian de forma unilateral a independencia de Cataluña. Diante de semellantes escenarios, é comprensible a preocupación dalgúns integrantes do nacionalismo español, que reclaman se actúe de forma contundente para manter a unidade da España. Para ser o 9N un amigable, chégalle ben coas súas consecuencias.

Onte 1090: Esperando

Escocia-se-prepara-para-decidi_54415108562_53699622600_601_341Andoni Ortuzar, presidente do Euskadi Buru Batzar, fixo onte unhas declaracións en Edimburgo,onde acudiu para seguir o referéndum de Escocia, que merecen non pasar desapercibidas: «Chegará un momento en que con Cataluña, con Euskadi, por moito que queiran, xa será tarde e difícil o acordo». «Nós apostamos por un acordo, primeiro en Euskadi, entre partidos diferentes e logo un acordo co estado español pero non podemos estar esperando eternamente.» O presidente do PNV anuncia así, de forma elegante, o que tras o fracaso do Plan Ibarretxe e a continuidade do proceso de paz, semella a reapertura da súa vía no proceso soberanista vasco. Sen dúbida que o modélico proceso que levou a celebración do referéndum escocés de hoxe, acordado co goberno británico, marca un precedente que será máis relevante na dinámica política española ca o propio resultado, tanto se gañan os independentistas coma os unionistas.

Onte 1084: Ara és l’Hora

diada_1109-2014Da celebración da Díada de onte tiro unhas poucas reflexións. Primeira, case dous millóns de persoas na rúa, conformando unha bandeira, constitúe en calquera lugar do mundo unha mobilización política de enorme relevancia e carácter histórico. Así foi salientado nas primeiras páxinas dos xornais internacionais de hoxe, o que constitúe un éxito dos organizadores. Segunda, o carácter transversal da mobilización, a súa dimensión festiva e intencionalidade iconográfica, a súa dimensión interxeracional e familiar, representa no simbólico un importante nivel de cohesión social e civilidade do proceso soberanista. Terceira, a reclamación do referendum previsto para o 9 de novembro, non agochou na mobilización unha pulsión cidadá pola independencia, que presiona sobre as forzas políticas soberanistas. Cuarta, a ausencia de resposta política do Goberno, coma do PSOE e o seu novo líder, máis alá do acto celebrado en Tarragona, así como os tópicos da maior parte da prensa editada en Madrid, expresan a súa incapacidade para entender e abordar «o problema catalán». E quinta, tras o éxito desta Díada, que a pesar do caso Pujol recuperou os niveis de participación de 2012, é moi difícil aventurar o que vai suceder en Cataluña despois da convocatoria a vindeira semana da consulta non vinculante e da resposta do Tribunal Constitucional. Semella que é a vontade cidadá a que impulsa o proceso.

Onte 500: Independencia

O barómetro político de inverno de Catalunya amosa que un 60 % dos cataláns enquisados están de acordo en que o Parlament aprobe unha declaración soberanista.  Mais ollo! Un 56,9 % están de acordo en que Catalunya se independizase de España e se convertise nun novo estado dentro da Unión Europea, mentres que un 35 % se declara en desacordo. Diante destes resultados parece cada vez máis claro que o debate político catalán do futuro se centrará non tanto no debate sobre a constitucionalidade da consulta de autodeterminación (como insiste o PP e a prensa madrileña) como en cal é a maioría suficiente para declarar a independencia. Estas porcentaxes amosan que o proceso social está en marcha. A cidadanía catalá empuña as rendas do seu futuro.

Onte 370: Independencia

Tras a grande manifestación da Díada, onte o president da Generalitat comprometeuse a encabezar o proceso que dote a Cataluña das estruturas dun estado de seu. Elegante eufemismo que non agocha o camiño cara a independencia de Cataluña no marco europeo. Outrosí pode suceder no País Vasco, a partir do 21-0, se os partidos soberanistas gañan nos tres territorios forais. Nun caso coma noutro, fóra do díficil encaixe constitucional do proceso e das resistencias políticas que reciba, dúas condicións semellan imprescindibles: o inequívoco e amplo apoio popular, no marco dun referendo; a necesidade do aval da comunidade internacional, un fenómeno inédito para a Unión Europea que nunca se enfrontou á secesión ningunha en parte dos seus estados. Co 11-S catalán, é moi probable que a crise política do modelo de estado en España comparta na axenda pública o protagonismo coa crise económica.