Gaza: unha lección exemplar

A matanza de hoxe nunha escola da ONU, onde se refuxiaban civís palestinos, demostra, outra vez máis, o cinismo do goberno israelita que unha e outra vez xustifica o seu castigo baixo o peregrino argumento de que “os membros de Hamás se agachan entre os civís”. En todo caso, semella que o pretenden con esta invasión (despois de dez días de durísimos bombardeos), tanto a ministra de Exteriores como o ministro de Defensa, é consolidar o seu castigo antes da toma de posesión de Obama. Así demostrarían firmeza diante do seu electorado. Despois das eleccións de febreiro, abrirase unha nova etapa. Mentres, un millón e medio de palestinos non teñen sequera por onde fuxir. Os interrogantes quedan abertos.
Recomendo seguir a información que dende a Faixa publican os blogs Moments of Gaza (mantido por Natalie Abou Shakra, activista libanesa do Movemento Free Gaza) e In Gaza (aquí pode lerse a tradución portuguesa dunha das anotacións de hoxe), ademais de Electronic Intifada (algúnhas das súas anotacións están traducidas por Amálgama).
Matar a personas inocentes en atentados terroristas, se convierte en Kafir Murtadd Mustahlil, es decir en apóstata, por haber pretendido hacer halal (istihlal) el asesinato de inocentes, crimen que el Sagrado Corán y la Sunna del Profeta Muhammad, Dios le bendiga y salve, prohíben expresamente.
La causa del terrorismo es la ignorancia y el fanatismo y la solución es la educación.
Mientras los palestinos continúen sin aceptar la existencia del Estado de Israel y sin renunciar a la violencia, tal como sigue defendiendo Hamas en todos los foros, no habrá paz, ni estabilidad, ni seguridad para Oriente Medio. Se trata de aceptar la realidad nacida en 1948, el Estado hebreo, y de ser capaces de convivir con ella en paz y armonía, construyendo junto con sus vecinos un marco que haga compatible el desarrollo social y económico con una democracia creíble. Sin embargo, la realidad al día de hoy es muy distinta y el liderazgo palestino se muestra muy torpe a la hora de conducir a su propia gente. En definitiva, se trata de ser pragmáticos, hablar de política, sentarse a negociar y aceptar las realidades sobre el terreno.
Esto se puede leer en la web de maría Velasco, residente palestina-española en Gaza.
No es proisraelí…es propalestina. Lo que ´si no es pro Hamás.