Onte 1886: Os camiños que abriu Agustín
Gustei moito da lembranza que Xesus Fraga fixo onte en La Voz de Galicia da figura de Agustín Fernández Paz, cando se cumpre un ano do seu pasamento. Acerta Ramón Nicolás cando salienta que “Agustin abriu camiños polos que as novas xeracións transitan agora”, referíndose tanto ao lectorado literario galego como a ese grupo de autores e autoras, membros da que chamamos “Xeración da Esperanza“, que el tanto soubo agarimar e estimular, sobre todo as que cultivan tamén a literatura infantil e xuvenil. Como acerta Olalla Cociña, formada como lectora e autora nos textos de Agustin, cando o compra co escritor ideal segundo o criterio de Holden Caulfield d’ O vixia no centeo, ese ao que chamarías cando che petase. Sempre crin que ese carácter de autor de proximidade fixo de Agustin unha figura literaria irrepetible. Sei que os inéditos que iremos editando contribúen apenas a mitigar a súa ausencia, mesmo a pesar de que sabemos que como escritor adquiriu a consideración dun clásico e que as súas obras teñen unha clara vontade de permanencia. Agustín deixou un amplo legado literario, que aventuro continuará interesando o lectorado de xeracións futuras, ao tempo que unha pegada marcante nos nosos corazóns.
