Onte 159: Sen teito
En Viena, o propietario dun burdel ofrece tres dos seus cuartos gratis aos sen teito xa que para el «neste clima frío ningúen debe permanecer na rúa». Cada mañá, camiño da oficina, atopo na parada do Vitrasa de Urzaiz a un dos sen teito do noso barrio, un vello que vive alí, diante do escaparate dun comercio de toallas e sabas, as vinte e catro horas do día. Sentado sobre dúas bolsas grandes, que lle serven de tallo, abrigado por unha manta, pasa a xornada escoitando un pequeno transistor. Á noitiña, cando regreso, comprobo que continúa alí, atento ás noticias e aos debates radiofónicos. Como podemos permitir que esta persoa poida permanecer na rúa día tras día?