A pasada tempada o Celta perdeu as súas posibilidades de ascenso directo cando foi vencido polos efectos dos idus de marzo, unha xeira horrible de derrotas que o afastaron, primeiro, do liderado e, despois, o relegaron á crueldade da promoción. Durante o partido do serán de onte en Pucela tivemos moi presente aquela desfeita. Porén, a pesar que se notou moito a ausencia de Oubiña, o Celta demostrou que non é o do ano anterior. Soubo aguantar o trebón e remontou con paciencia e un chisco de fortuna. A velocidade de Orellana, que elaborou os dous contragolpes de gol, e o traballo extenuante dunha defensa moi dinámica foron as claves dunha vitoria épica conseguida no derradeiro minuto. Cómpre lembrar que estes tres puntos foron máis cos sumados a tempada pasada ao longo daquel fatídico mes. Un Celta ilusionante afronta con maior optimismo e fortaleza os, aínda, temibles idus de marzo.