Xan Traba

/en /por
Este agosto horrible, róubanos a outro grande amigo, Xan Traba Díaz. Entrañable e xeneroso onde os houbera, chamoume cando estabamos en Nova York. Entendín que era o seu derradeiro agasallo para nós. Obrigados, Xan. Sementaches moita luz e moita esperanza onde estivestes.
Expléndido o In memoriam de Fernando Franco. Non se pode dicir mellor o que tantos compartimos. Con todos os abrazos para Ana, Carlota e todos os seus.
1 comentario
  1. Anonymous
    Anonymous Dice:

    A Xan Traba
    Inmemoriam.

    Seica estás nun lugar
    onde a luz é presencia.
    Onde non nace a noite.
    Senón que morre.
    Afogada en mareas de estrelas.

    Á noite
    a brisa é un sopro que arrecende a pan de luz.
    No escuro, bañaraste no claror da
    Vía Láctea.

    A luz do faro está a chamar por ti.
    Pequeno sol.
    Estrela enorme.
    Que ilumina o ceo baleiro
    da nosa soedade.

    Amara Orzania.
    A nosa aperta,Amada.

Los comentarios están desactivados.