Onte no Interceltico, a pesar do relente da nortada e das esperas interminables, rendémonos diante do clasicismo de Milladoiro. Despois de vinte e cinco anos de traxectoria manteñen a frescura e non se dobregan ao ditados das modas e do comercialismo coiuntural. Recomendo o último disco, unha escolma espléndida, alén de incluír un tema novo (“Mourindade”). MIlladoiro nunca defrauda.
Onte no Interceltico, a pesar do relente da nortada e das esperas interminables, rendémonos diante do clasicismo de Milladoiro. Despois de vinte e cinco anos de traxectoria manteñen a frescura e non se dobregan ao ditados das modas e do comercialismo coiuntural. Recomendo o último disco, unha escolma espléndida, alén de incluír un tema novo (“Mourindade”). MIlladoiro nunca defrauda.
