Bravo, Suso!
O artigo de Suso de Toro de hoxe na tribuna de El País sobre a figura de Steiner volve ser oportunísimo. Estou con Perfecto Conde, é moi recomendable.
Manuel Bragado Rodríguez (Vigo, 1959) é mestre, editor e activista cultural. Orientador do CEIP de Laredo e CEIP de Cedeira de Redondela, foi director de Edicións Xerais de Galicia S.A. (1994-2018).
As veces penso que Suso estaría mellor calado.
Cando se pretende respostar hai un intre no que chegan as exemplificaxions; situacións que non se poden evitar … o intre máxico no que toca enumerar as obras estelares da literatura galega:
“Ignora las Cantigas de los Cancioneiros, las de Don Dinís, rey de Portugal, las de Santa María de Alfonso X, en el repertorio de agrupaciones de toda Europa y en los catálogos de los principales sellos. Desconoce la poesía de Rosalía en Follas Novas.”
De Alfonso X a Rosalía: tremendo salto … nada menos que de séculos. E logo nos molesta que falen …
Maruxa; a alguns, xa logo lles molesta todo, moita suceptibilidade
E si, a meu gusto o artigo bastante farragoso, gustame mais como escribe D.Manuel
A.Coruñes
Maruxa, si, galga uns séculos chamados escuros.
Artigo “oportuno” ou oportunista?
Deixando aparte o contido do artigo, sería bo que o autor fixese un curso de redacción (puntuación e gramática) e logo outro de adquisición de léxico.
O exabrupto Steiner e non a estilo de Suso de Toro !!
Bravo tamén por Rubert de Ventós:
El español, ¡qué gran Lengua!
http://www.elpais.com/articulo…
Coido que por riba dalgunhas matizacións que só inqueden aos “eruditos”, o público en xeral ben puido entender a esencia do mesmo; isto é, unha lamentábel intervención do Steiner, e unha oportuna reivindicación do galego como lingua importante e de peso. Engado que nin as alusións de Muñoz Molina(non descamiñadas, pero sí con motivacións distintas das do propio debate) nin algunhas aquí verquidas ofrecen moita mais luz sobre o asunto…soan a labazadas gratuítas ao Suso de Toro.
Un saúdo.
Muñoz Molina tivo que procurar un argumento collido coas unllas para o rebater. De Toro igual meteu a pata co do hebreo, porén coido que quería facer o punto con respecto a Beshevis Singer o yiddisch. Con todo, o hebreo do Cantar dos Cantares (que Muñoz Molina debería ler en galego) é hebreo clásico ou hebreo bíblico que case ninguén considera a mesma lingua (o grego clásico e o grego moderno, por exemplo). De Toro meteu algo a pata (debeu dicir o hebreo moderno) e Molina como bo intelectual español fala agora, a destempo e sen argumentos.
En wikipedia hai un excelente artigo sobre o tema do hebreo e as distitnas polémicas ao respecto. Moi indicativo, isto:http://en.wikipedia.org/wiki/Hebrew_language#Classification