As curtametraxes
Pasei a tarde baixando e vendo as curtametraxes. Vaia traballón!!! Quedei abraiado polo esforzo e pola calidade media da maioría. Emocioneime, rin, anoxeime, tomei notas: “a maldita memoria é coma ter un ourizo na cabeza”. Beizóns para os promotores, poucas veces foron tan merecidas.
Eu vinas hai un pouco. Buff, emocionarme non: cheguei a chorar.
Ei, en serio?
🙂
A distancia é catalizadora… pero están moi moi wai, abofé.